Leven zonder stress

Ken jij de ‘Leven zonder stress’ podcast ook al? Iedere week op vrijdag komt een nieuw gesprek online met iemand die zijn of haar zoektocht naar geluk en stress op een geheel eigen manier heeft beleefd en erover vertelt. De ene week komt een man aan het woord, de andere week een vrouw. Dit zijn de vier gesprekken die de komende 4 weken online komen:

Vrijdag 9 februari: De kern van elke religie: mystiek (met mysticus Jan Ermelo)
Vrijdag 16 februari: Geadopteerd, gepest en toch een succes (met Deisy Amelsbeek)
Vrijdag 23 februari Wat je van hardlopen kunt leren en NLP (met moderne sjamaan Frank Bruining)
Vrijdag 2 maart: Borderline, PTSS en suïcide (een openhartig verhaal van Robin Meys)

Luisteren via een Apple apparaat via deze link: www.luchtigleven.nl
Luisteren via een Android apparaat of op een PC via deze link: www.pdcst.nl

1200x630bb

 

Top 40 sprekers over nondualiteit

Het is een klein beetje feest. De afgelopen tijd heb ik precies 40 mensen bij mij thuis op zolder ontvangen om te praten over dat wat je bent voordat je er een verhaal van gaat maken. Met bijbehorende stress en lijden. Want een verhaal is maar een verhaal en constant aan verandering onderhevig. Maar dat wat je bent staat daar los van. Enfin, hier een mooi overzichtje, op alfabetische volgorde, van wie er zoal langs is geweest!
NondualiiteitLogo5Alexander Zöllner
Anouk van der Schans
Bart ten Berge
Eric Elbertsen
Erwin Peters
Ewald Wagenaar
Frans Langenkamp Nederlands
Frans Langenkamp Engels
Fulco Weserman
Georgi Y. Johnson
Gerard Keizer
Huib van der Ende solo
Huib van der Ende samen
Inge Saraswati
Jan Kersschot
Jan Prins Nederlands
Jan Prins Engels
Johan de Jong
Jon Rijlaarsdam
Jop Elsen
Koen Bugter
Lenny Kuhr
Lisa Verdegaal
Marnix Pauwels
Mascha Mooy
Merel Drilling
Merijn Ruis
Michiel Slegten 1
Michiel Slegten 2
Nathan Wennegers
Nicky Verbeek Engels
Niels Zwakhals
Patrick Baijards
Patrick Kicken
Paul Smit
Peter Gerritsen
Peter de Graef
Philip Paar
Prajnaparamita
Rita Bouwman
Sharlih
Thyme & Rick
Valentine Berning
Vera Helleman
Victor Hooftman
YoYo van der Kooi

De meeste van deze gesprekken zijn ook in audio te beluisteren, via luchtigleven.nl

In gesprek met Hero Brinkman (OndernemersPartij)

Zoals je misschien al hebt begrepen doet Patrick Kicken mee aan de Tweede Kamerverkiezingen, komende 15 maart. Hij is kandidaat nummer 4 op de lijst van De OndenermersPartij, een partij die zich inzet voor betere omstandigheden en regelgeving voor met name ondernemers in Nederland. Maar daarmee natuurlijk ook meteen een beter werkklimaat voor de werknemers van die ondernemers.

Patrick ging een kleine 40 minuten in gesprek met zijn lijsttrekker, Hero Brinkman, over waar de partij voor staat, wat er verbeterd moet worden voor ondernemers, hoe het verder moet met Europa en de Europese unie, wat hij vindt van een eventuele ‘Nexit’ en meer.

Het gesprek is hieronder te bekijken of via deze link. Ook is het beschikbaar als gratis download op iTunes. De audio van het gesprek is binnenkort beschikbaar.

Het complete programma van De OndernemersPartij (lijst 12) vind je hier.
De meest recente tweets van Hero vind je hier, de meest recente van de OP hier.

Peter Gerritsen interview

Advaita Nederland interviewt Peter Gerritsen:

AN: Wat is jouw link met Advaita?
PG: Na 8 jaar zoeken, eerst vanuit persoonlijke ontwikkeling waar ik trainingen volgende van o.a. Tony Robbins, toen vanuit spirituele ontwikkeling (mediteren, Avatar trainingen etc), kwam ik zo’n 2 jaar geleden uit bij Advaita/non-dualiteit.
En er ontstond een heftig verlangen om uit te vinden hoe het zit. Dus veel lezen en hier en daar individuele sessies met wat mensen. Uiteindelijk was het zo’n half jaar geleden allemaal duidelijk en helder. De zoektocht is dus gestopt.

AN: Wil je hier iets vertellen, over ‘allemaal duidelijk en helder’, waardoor je zoektocht dus stopte?
PG: Na eerst een woelig half jaar te hebben gehad in mijn privé leven, waardoor ‘ik’ redelijk op de grond lag om het zo maar te zeggen, stuitte ik afgelopen september op een online forum waar gidsen mensen begeleiden in het zien dat er geen afgescheiden zelf bestaat. En uiteindelijk zag ik het, na begeleiding van zo’n gids, heel helder: de ‘ik’ die ik dacht te zijn is alleen maar een gedachte of een gevoel. Dus ‘ik’ besta niet. Wat ‘ik’ dan wel ben…. geen idee… maakt ook helemaal niets uit.
Het directe gevolg van het inzicht was/is een diepe rust….waarschijnlijk veroorzaakt door het compleet stilvallen van het ‘piekerdenken’? Ik hoef nergens meer naar toe om iets te bereiken of te worden, het is compleet goed zoals het is. En dat betreft ook ‘negatieve’ gevoelens, emoties, gedachten of sensaties. Die zijn ook goed zoals ze zijn.

AN: Wie of wat bedoel je met dat ‘ik’ precies, dat niet bestaat. Heb je daar een voorbeeld van?
PG: Ik bedoel daarmee het zelfbeeld dat ik had. De persoon die ik dacht te zijn. Alle rollen die ik heb, het idee dat ik vader, echtgenoot, zoon, vriend etc ben. Een verhaal, gebaseerd op herinneringen, ervaringen, bevestigingen van anderen etc. Je zou het ook ego kunnen noemen. En dat ben ik niet, het is een verhaal.
By the way, het is er nog wel gewoon: het verhaal, het ego, de ik of hoe je het zou willen noemen. Het enige is dat ik voorheen dacht dat hele verhaal te zijn en nu niet meer. That’s all, heel eenvoudig eigenlijk.

AN: Okee, bedankt! Hoe werkt dat nu voor je uit in de praktijk, deze innerlijke verandering?
PG: Zoals ik al zei… er is een diepe rust, een diep besef van compleetheid… een afwezigheid van incompleetheid. Er is rust en als er een behoefte aan actie opkomt, komt er actie op. Verder wordt alles direct ervaren. Emoties komen op en is geen verhaal omheen. Daardoor blijven de emoties niet meer lang ‘kleven’. Voorheen kon ik een negatieve emotie hebben en gelijk het hele verhaal erbij: ik wil die emotie niet, hoe kom ik er vanaf, waarom heb ik die emotie nou weer etc etc. Dat is niet meer het geval.
Overigens: aan het begin van dit jaar ervoer ik ook de ‘negatieve pool’ van rust: lamlendigheid, wat doet het er allemaal toe? inactiviteit. En dat is wel lastig omdat ik een gezin heb met 3 jonge kinderen en werk…dan is lamlendigheid wel lastig. Maar goed…dat verdween ook gewoon weer. Dat is het gewoon joh… alles gebeurt gewoon van zelf, alles komt op, is er een tijdje en verdwijnt dan weer.

AN: Reageert je omgeving nu anders op je, Peter? Is hen iets opgevallen aan je?
PG: Goeie vraag, dat zou je aan mijn vrouw moeten vragen! Ik heb eigenlijk geen idee want er is niet zoveel behoefte om het er uitgebreid over te hebben. Ja met mensen die geïnteresseerd zijn maar verder niet. ik kan me ook voorstellen dat mensen een ‘negatieve’ verandering merken omdat ik minder interesse heb in alle small talk, persoonlijke drama’s etc.
Ik heb wel, vorig jaar, na het inzicht een tijdje in een soort bliss rondgelopen, misschien dat mensen toen wat zagen? Mooie kleuren om me heen? Is weer rustiger nu dus zal nu wel meevallen….

AN: Kun je met je inzicht anderen helpen? Ga je dat ook doen?
PG: Ja dat kan zeker maar alleen als er interesse is. Ik heb een hele goede vriend en met hem heb ik vaak gesprekken. En blijkbaar helpt hem dat. Maar… moet ook eerlijk zeggen…. de behoefte om anderen te helpen is ook veel minder. En dat bedoel ik niet egoïstisch of zo. Maar waar zou die ander in godsnaam naar toe moeten van mij? Ook dit is een interessante want ik ben trainer/coach en mijn werk bestaat uit het helpen van mensen. Aan de andere kant, ik vind het leuk om met mensen te zijn, te praten en juist omdat er geen behoefte meer is om iemand een bepaalde kant op te willen sturen is het veel spontaner en kunnen kwartjes makkelijker vallen. En als ze niet vallen, ook goed!

AN: Als je terugkijkt op alles, je zoektocht, zogezegd, was er dan daarin een bepaald obstakel, een zogenaamde valkuil? Wat is je advies aan hen die nog zoekende zijn?
PG: Ik zou zeggen, blijf lekker doorzoeken, net zolang totdat het je neus uitkomt. Het gaat toch vanzelf, je hebt er geen zeggenschap over. Als jij zo in elkaar zit dat er een heftig verlangen naar zoeken is dan zoek je, zo gaat dat.
Voor mij was het grootste obstakel angst… een hele diepe zwarte angst om te verdwijnen. Heel paradoxaal,,, zowel de angst om te verdwijnen als ook het verlangen om te verdwijnen.
Mijn advies is om die angst volledig te ervaren, totaal en compleet. Net zolang totdat er leegte is. Dus wat er nodig is volgens mij is een moedig hart, lef om alles te ervaren wat er ervaren wil worden. Hans Laurentius zegt het heel mooi: het leven op volle toeren is veel leuker!

AN: Okee, duidelijk advies!

Peter Evers interview

Advaita Nederland interviewt Peter Evers:

AN: Hoi Peter. Mijn eerste vraag: Wat is jouw link naar Advaita en of non-dualiteit?
Peter: …OK, mond op mond overlevering van non-dualiteit door mensen die de hele weg gegaan zijn…

AN: Zoals?
Peter: …Satsang en ervaringsdeskundigheid inzake zelfonderzoek…

AN: Vertel dan eens over zo’n ontmoeting, met wie en waar?
Peter: …Er zijn 2 mensen die me op weg hielpen.., Joanika Ring en Ad Oostendorp

AN: Hoe kwam je met ze in aanraking, Peter?
Peter: …Ad geeft satsang hier te Arnhem… hij is homeopaat en voor zijn inkomen niet afhankelijk van satsang… betaalbaar dus voor mijn kleine beurs… mijn vriendin ging mee maar kon het niet zo volgen… op haar verjaardag heb ik haar een dag vol pension/satsang kado gedaan… dat klikte… ik ben toen ook met Joaniek in aanraking gekomen… we verzorgden het eten en konden gratis op satsang… er is een band gegroeid door de tijd…

AN: Begon toen je zelfonderzoek?
Peter: …Neen.., mijn zelfonderzoek ving aan op de dag dat ik de heroïne door de plee spoelde en besloot tot volle wasdom te groeien: april 2006… …Ik was verslaafd aan drugs zo’n 35 jaar lang…

AN: En wat waren je eerste inzichten, vruchten van dat zelfonderzoek?
Peter: …Dat ik emotioneel feitelijk nog een puber was en van toeten noch blazen wist… …Feitelijk ontwaakte ik toen uit lethargie… …Ik dacht altijd van alles te weten, vooringenomen als ik was maar realiseerde me hypocriet en onecht te zijn…

AN: Wanneer ontmoette je toen Ad en Joanika?
Peter: …In september 2009 ben ik naar Randolph geweest… in die tijd heb ik wat rondgekeken bij leraren.. juli 2010 tot afgelopen juli ben ik trouw bij Ad op elke satsang geweest… bij Joaniek kwam ik niet zo vaak, vaak meerdere dagen… Ik zie haar wel als de moeder van mijn wedergeboren zijn… …Ik ben aan de drugs geraakt omdat ik wanhopig op zoek was naar Liefde… als weeskind had ik een beroerde jeugd en verlangde naar Liefde… ik dacht het met drugs te kunnen vinden…

AN: Na de drugs kwam je bij satsang en leraren van non-dualiteit terecht, je zocht nog steeds op die manier naar vervulling, liefde Peter?
Peter: …Uiteraard… Zonder enige twijfel… na drugs ontstond een enorme leegte waarvoor ik bang was… onzeker maar vastbesloten verantwoordelijk te zijn voor mijn leven… wanneer je als kind geslachtsrijp wordt ontstaat aantrekkingskracht en afscheiding… deze afscheiding is een godsgeschenk… het zaad van god noemde meester Eckhart het… om tot Liefde te komen of tot God moet je dealen met onzekerheid en lijden om de Liefde te zijn die je hier en nu altijd al bent… Liefde ben je… God is Liefde… …Dus ga je op zoek naar wie je denkt te zijn… En wat je dus niet bent…

AN: Je bent niet wat je denkt te zijn, okee duidelijk! Goed, door omzwervingen kwam je bij Ad terecht, wat trok je vooral in hem aan, wat maakte hij vooral voor jou duidelijk, Peter?
Peter: …Hij legde de nadruk op onderzoeken wie je denkt te zijn en de aandacht te richten… uiteindelijk ben je onverdeelde allesomvattende aandacht…

AN: Begreep je dat echt of geloofde je dat?
Peter: …Hij benadrukte het feit dat je HET niet kunt snappen… hij kwam vaak niet goed uit zijn woorden maar dat hij vanuit Liefde waarnam voelde ik van top tot teen… ik vertrouwde hem…

AN: En toen?
Peter: …Er is niet zozeer een toen… na 3 jaar voelde ik dat het klaar was… Het kwartje zou vallen…

AN: OK. Je zegt ergens over Joanika: ‘Ik zie haar wel als de moeder van mijn wedergeboren zijn…’ Kun je dat nader beschrijven, uitleggen?
Peter: …Joanika maakte me duidelijk dat afgescheiden zijn nodig is om te leren wat Liefde is… alsook dat alles gezien wordt al denk je van niet… ik begreep wat ze bedoelde op een heel speelse manier…

AN: En nu, waar sta je nu Peter?
Peter: …Elke identiteit die ik onderzocht verdampte… wie, wat, waarom zijn niet meer van toepassing… dat ik ben is een feit… ik ben dat wat aan alles voorafgaat, de bron van alle leven… ik ben en was Dat altijd al en zal dat altijd zijn… Het gaat er niet om wie je bent maar dat je bent is een feit… no big deal eigenlijk… …Het leven leidt me, ik lijd het leven niet meer…

AN: Geef je nu ook satsang, Peter?
Peter: …Nee… ik voel me daar niet toe geroepen… Wanneer er vragen gesteld worden ben ik er maar ik leef nog al all-een… Wie weet wat het leven nog in petto heeft…

AN: En wat is je advies nu aan drugsverslaafden?
Peter: …Geef de hulpverleners een kick off… Stop met je te laten pappen en nathouden… neem verantwoording voor je daden… wanneer je oprecht bent in je verlangen te stoppen gebeurt dat!!!

AN: Mooie afsluiting, wat mij betreft Peter. Of wil jij er nog iets aan toevoegen?
Peter: …Dankjewel… AN: Jij ook, Peter!

Paul Smit interview

Advaita Nederland interviewt Paul Smit.

AN: Wat is jouw link met Advaita en/of non-dualiteit?
Paul: Mijn link met nondualiteit: Nondualiteit kwam geheel onverwachts op m’n pad. Ik ging op m’n fiets naar de stad om een spijkerbroek te kopen en zonder dat ik dat van plan was stopte ik bij een boekwinkel. Ik liep naar het schap esoterie en pakte er 1 boekje uit. Dat was ‘Wie zoekt zal niet vinden’ van Ram Tzu. Ik las een aantal pagina’s en was direct diep geraakt. Ik ben direct naar huis gegaan en heb huilend in bad het boek gelezen. Ik dacht ‘Wat is dit?!’ Ik kon nog niet alles bevatten wat Ram Tzu schreef maar er brak iets bij me open. Toen ik ging googlen bleek Ram Tzu een schuilnaam te zijn voor Wayne Liquorman. Ergens in een stukje tekst over hem stond het woord Advaita. Ik had geen idee wat het was en indertijd stond er nog nauwelijks iets over Advaita op internet. Ik tikte het boek ‘Bewustzijn spreekt’ op de kop van Ramesh Balsekar en dat boek was andershalf jaar mijn bijbel. Ik las er iedere dag in en dat was het begin van het ontwakingsproces.

AN: Hoe oud was je toen, Paul? In welk jaar was dat?
Paul: Ik was toen 29, in… 2005.

AN: Je schrijft over ‘het begin van het ontwakingsproces’, kun je daar misschien wat meer over zeggen?
Paul: Het ontwaken wordt wel ‘ns onderverdeeld in jnana en bhakti. Jnana is de weg van het ratio/hoofd. Bhakti is de weg van het gevoel/hart waarbij er overgave ontstaat en pas later rationeel helder wordt hoe de vork in de steel zit. Mijn weg (net als bij de meeste mensen in onze Westerse cultuur) is die van jnana. Ik studeerde in 1999 af op de evolutie van het menselijk bewustzijn en die scriptie zat al redelijk dicht tegen nondualiteit aan. Dat er geen vrije wil was, werd me indertijd al vrij snel duidelijk. Wat ik jarenlang over het hoofd zag, is dat ook het idee dat ik een IKje ben, berust op een illusie. Het boekje van Ram Tzu was mijn wake up call en op rationeel niveau werd de nondualiteit daarna redelijk snel helder. Maar het alleen rationeel snappen is pas het begin, want dan gaan de inzichten geleidelijk aan integreren in het dagelijks leven. Vaak zie je dan dat bij mensen even alle grond onder de voeten wordt weggemaaid. Oude conditionering en verdedigingsmechanismen komen dan omhoog, net zo lang tot geheel vanzelf het verzet weg begint te vallen en de overgave ontstaat. In m’n boekje ‘Verlichting voor luie mensen’ heb ik de diverse fasen omschreven waar mensen daar doorheen gaan. Bij iedereen verloopt het ontwaken anders, maar enkele gemeenschappelijke delers zijn vaak wel te vinden.

AN: Hoe bedoel je? ‘Dat er geen vrije wil was, werd me indertijd al vrij snel duidelijk.’
Paul: In de scriptie over ‘de evolutie van het menselijk bewustzijn’ ging een hoofdstuk over de vrije wil. Hoe je als mens handelt, kiest, denkt en voelt is van enorm veel factoren afhankelijk. De aangeboren factoren en aangeleerde factoren samen vormen de wijze waarop je in het leven staat en op al die factoren heb je geen invloed gehad. Hoe je genetisch in elkaar steekt, waar je bent geboren, welke cultuur, welke ouders, welk klimaat, welk tijdperk, heeft allemaal effect op hoe je functioneert. Daarnaast ontdekte Benjamin Libet dat de keuzes die we maken op onbewust niveau al gemaakt zijn voordat ze in ons bewustzijn verschijnen. Vandaar dat ik die vrije wil indertijd nergens kon vinden. Aangezien ook ons IKje een gedachte is, is er niet eens iemand die een vrije wil zou kunnen hebben. Met het doorzien van de IK-illusie vervalt ook het idee van een vrije wil.

AN: Kon je dat ook allemaal terug vinden in dat boek van Ramesh Balsekar? Of zegt hij het weer op zijn eigen manier, Paul?
Paul: Ramesh gaat in zijn boeken niet zo diep in op de neurowetenschap. Waar hij voornamelijk naar verwijst, is dat een mens een uniek ontworpen en geprogrammeerd drie dimensionaal object is, waarmee bewustzijn kan functioneren.

AN: Wat zegt hij over de vrije wil? Bevestigde hij je eerdere inzichten op dat vlak?
Paul: Ramesh Balsekar is heel duidelijk over de vrije wil, namelijk dat die er niet is. Sterker nog, er is niet eens iemand die een vrije wil zou kunnen hebben. Alles is bewustzijn waarin alles verschijnt en verdwijnt.

AN: Hoe weet jij dat zo zeker voor jezelf, wanneer je bijvoorbeeld Ramesh er buiten laat? Ook je studie. Heb je bepaalde inzichten en ervaringen gehad volkomen los van anderen? Of is het ‘slechts’ een conclusie als gevolg van wat je bestudeerd hebt, Paul? Paul: Zeker weten doe ik niets. Alles wat ik zeg is per definitie slechts een idee en mijn visie op het leven is niet meer dan een van vele zienswijzen. Dat het voor mij aanvoelt als waar, wil niet zeggen dat het ook echt waar is. Nondualiteit wordt ook wel de vingerwijzing naar de maan genoemd, je kunt alleen naar de waarheid wijzen maar ‘m niet grijpen. Socrates zei al ‘ik weet dat ik het niet weet’. En zelfs dat weet je niet zeker.

AN: Okee, duidelijk! Heb je trouwens Wayne Liquorman en/of Ramesh Balsekar wel eens in werkelijkheid ontmoet?
Paul: Ramesh heb ik nooit in het echt ontmoet. Met Wayne ben ik een keer wat gaan eten, erg leuke man vind ik dat. Hij heeft veel humor!

AN: Was er voor jou een verschil tussen hem en het boek, behalve het papier? Keek je tegen hem op, was ie verlicht in jou ogen,…? Of gewoon een man met een verhaal?
Paul: Ik vond het leuk hem te ontmoeten. Zijn boekje die hij onder de schuilnaam Ram Tzu schreef was voor mij de wake up call, dat maakte de ontmoeting voor mij bijzonder. Wanneer we ons afvragen of iemand verlicht is, dan zijn mijns inziens de twee grote vragen ‘wie is die iemand’ en ‘wat is verlichting’? Er is niemand, er is alleen maar energie in beweging en die energie is al verlicht. De verkramping ontstaat wanneer er identificatie is en een mens de illusie heeft iemand te zijn en controle te hebben over het leven. Maar ook dat gaat vanzelf en er is niets mis met verkramping, ook daar hoef je niet vanaf. Er zijn mensen (stukjes energie) met veel identificatie en mensen met weinig identificatie, het vindt allebei plaats. Bij veel identificatie merk je dat veel zaken direct persoonlijk worden gemaakt en er verzet is tegen dat-wat-is. Bij weinig identificatie ontstaat er rust en overgave aan dat-wat-is.

AN: Wat ik tot nu toe hier begrepen heb is dat jouw grote inzicht was: er is geen vrije wil. En vervolgens het inzicht: (…) ‘dat ook het idee dat ik een IKje ben, berust op een illusie.’ Ook verwijs je naar de eenheid van inzicht (jnana) en het hart (bhakti). Kun je hier nog wat meer uitleg geven over de werking van het hart, binnen nondualiteit?
Paul: Ja precies, ‘mijn’ weg was die van jnana. Eerst was het rationeel helder dat er geen vrije wil en geen IKje is en vervolgens is het gaan integreren. ‘Van het hoofd naar het hart.’ In het begin was het helder op rationeel niveau, alleen zodra ik in een lastige situatie belandde, tegenslag had of kritiek kreeg, dan verkrampte ik. Dan gaan de Muppets Statler en Waldorf in je hoofd overuren draaien. Je begrijpt de nondualiteit en toch verkramp je! Met heel hard nadenken en met boeken over nondualiteit op schoot, probeer je dan uit die kramp te komen. Maar dat lukt natuurlijk niet, want ongemerkt is dan het IKje aan het vechten met dat-wat-is en het IKje heeft weer de illusie de touwtjes in handen te hebben. Het proces van ontwaken levert vele grappige situaties op, door het IKje er nog steeds doorheen sijpelt. Er is op rationeel niveau wel de kennis dat er geen IK is en dat alles gaat zoals het gaat, alleen doordat dit nog niet op gevoelsniveau is geïntegreerd is er continu subtiel een IKje dat denkt toch wat invloed te kunnen uitoefenen. Tevens is er subtiel het verlangen van het IKje om van zichzelf af te komen omdat het zich goed wil voelen. Nisargadatta gaf ooit eens een mooie metafoor. Het IKje is een kokosnoot en die krijgt in z’n leven continu klappen te verduren. Op een gegeven moment heb je zoveel klappen gehad dat de kokosnoot openbarst. Op dat moment is er de overgave. Als dat gebeurt is het genade. Er is het samenvallen met het universum. Handelingen, gedachten en gevoelens gaan gewoon door, maar er zit geen verzet meer op. Het blijft niet kleven. Er is overgave aan dat wat is.

AN: ‘Er is overgave aan dat wat is.’… Is dat dan het eindstation?
Paul: Haha, ja na overgave stopt alles. Nee, na overgave gaat het leven gewoon verder, alleen met minder kramp.

AN: Kort gezegd: Advaita en/of non-dualiteit is een leven ‘met minder kramp’? Hoe zie je jezelf dan: de krampdokter?
Paul: Haha, ja de krampdokter. Nondualiteit verwijst naar het idee dat alles één is en dat alles gaat zoals het gaat. Zowel verkramping als verlichting, stress als ontspanning vinden geheel vanzelf plaats. Als er identificatie is met het IKje ontstaat al snel controlezucht, frustratie en angst. Het besef dat je die eenheid bent en dat het IKje daar een verschijning in is, maakt dat er in het lichaam/geest systeem meer rust ontstaat.

AN: Wat mij betreft een mooie afsluiting of wil jij nog wat aan het interview toevoegen? Paul: Lijkt me prima zo hoor!
AN: OK, Paul!

Advaita TV

No idea what to watch on TV this evening? Try Advaita TV! But be warned.. ‘you’ might just disappear!

Direct link for computers ánd mobile: advaita.tv (quite easy, huh!)

On Advaita TV you can watch interviews (in English) with Dutch & international speakers, writers and teachers from and in the Advaita Vedanta tradition. Short, inspiring talks by Kensho but also some comedy by philosopher/comedian Paul Smit, satsangs, animations and much more!

All the interviews on Advaita TV can be watched on demand at advaita.me
You can also watch or even download them through iTunes or Vimeo.

For questions, compliments or contributions please e-mail us at advaita@ziggo.nl

Menno Macon interview

Advaita Nederland had een (chat!) interview met Menno Macon:

AN: Wat is jouw link met Advaita?
MM: Via Wolter Keers een goede vriend. Zijn bijeenkomsten bezocht ik vandaar uit raakte we bevriend.

AN: Wat deden deze bijeenkomsten met je?
MM: Het was een soort herkennen van mijn situatie toen en eerdere ontdekkingen alleen toen eindelijk eens uit dat spirituele gedoe maar gewoon in duidelijke menselijke taal.

AN: Wat was er dan zo duidelijk aan het taal gebruik van Wolter Keers?
MM: Wat iedereen zoekt is liefde, en dat is tot dan toe in ervaringen verpakt met hier en daar een uitschieter, zijn gave was het om op ieders ‘niveau’ dit te spiegelen.

AN: Maar je zocht daar niets op die bijeenkomsten, want je had ‘eerdere ontdekkingen’? Kun je daar iets over zeggen, welke ontdekkingen?
MM: Ontdekkingen eerder verschuivingen compleet onverwachts maar toen (ik was toen 18) wist ik niets ervan maar wist ik dat het waar was, i.p.v. de kooi van ik was ik niet alleen ik en de ‘kooi’ maar ook de ander, alleen toen had ik geen referentie punt of weet wat het was, toen had je geen informatie hierover.
Ik ging het in het christendom zoeken ook vanwege t overlijden van mijn vader en wat hij op zijn sterfbed zei dat was de trigger, later werd dat yoga en zo en toen ontmoette ik via Jan van Delden Wolter en zo raakten we allen bevriend.

AN: Okee. En nu, waar sta je nu?
MM: En waar ik nu sta is niet het gevolg daarvan hoe tegenstrijdig dit ook mag klinken.

AN: Bedoel je dat ‘nu’ vrij is van oorzaak en gevolg?
MM: Natuurlijk niet, wat voor idee heb jij erover hoe het zou moeten zijn?

AN: Goed, even terug naar je uitlating: ‘En waar ik nu sta is niet het gevolg daarvan.’ Kun je daar dan wat meer overzeggen, Menno?
MM: Er is geen examen, mensen hebben vreemde ideeën over anderen en vergelijken graag.

AN: Je ontdekkingen zijn altijd hetzelfde voor je gebleven?
MM: Kijk, zien heeft mij niet verlaten dus dat is ook voor alles en iedereen.
Het is niet zo’n spektakel, of ligt in de mate van ervaringen, want die zijn opgetuigd als brandstof dienen die om t zoeken te ontsteken.
AN: Mooi!

AN: Wolter Keers hield bijeenkomsten, en dat doet Jan van Delden ook. Doe jij dat dan ook?
MM: Nee ik voel geen behoefte om bijeenkomsten te houden dat circus is aan anderen. Ik schrijf op mijn blog en soms een enkele keer praat ik erover.

AN: Ok. Heb jij valkuilen ontmoet op ‘je pad’?
MM: Tuurlijk , het ~pad hah is 1 grote vuile valkuil het luik onder de guilotine. Het punt is we zoeken omdat we voelen dat er iets ontbreekt omdat we ons ‘niet af’ voelen, vanuit de gewoonte van denken en voelen kunnen we een hele lange tijd niets anders dan het in die wereld te zoeken en te vinden. Dus elke weg is uniek, individueel past perfect bij jezelf omdat je dat droomt en droomt dat je in een droom kunt ontwaken. Het verbeteren van jezelf, in relaties , werk noem het maar op, die complete trap van mazlof heb je een tijd nodig totdat je het zo zat bent en of gedwongen wordt door ziekte of zo en dan begint t pas.

AN: Hebben we een leraar nodig, volgens jou?
MM: Nou een leraar heb je niet nodig. Kijk Wolter was geen leraar, maar toen ie overleed en toen internet opkwam opeens kwam daar de idioterie van satsangs en leraarschap. Een hele nieuwe wereld over denken over advaita en non~dualiteit voor de persoon werd geboren.

AN: Er bestaat een weg naar buiten en naar binnen?
MM: Een weg is altijd vanuit hier een weg is van hier naar daaar als het maar weg van hier is dan worden we daar (altijd later) verlicht iemand ‘daar’ weet het denken mensen.

AN: Je startpunt en je eindpunt is altijd hier, nu? Begrijp ik je goed, Menno?
MM: Zo’n beetje wel waarom zou jij niet af zijn? Behalve wat ideeën die jij over jezelf en de wereld hebt die jouw geheugen je flits flits voorspiegelen en je mogelijk je toe eigent. Dus dat bedekt als een soort magnetische sluier dat wat je nu al bent. We zijn gefixeerd op , gefocust op, gericht op dingen, woorden, gevoelens, prikkels die het geheugen gelijktijdig hier projecteren als 1 geheel, maar goed bezien kunnen we dit pas zeggen als al die dingen gestopt zijn te bestaan, dus een gevoel of een gedachte die is opgehouden te bestaan ..bestaat niet meer. Ben ik een object van mijn waarnemen? want ik ken toch waarnemingen, ik ken gedachten, gevoelens, lichamen, die t geheugen elders plaatst alsof er een afstand tussen mij en de wereld bestaat en daar en later als in ruimte en tijd.

AN: We zijn er al?
MM: Dat zijn aannames, net als we honderden jaren terug geloofden dat de aarde plat was en dat mensen eraf zouden vallen, dat werd een wereldbeeld , een collectieve overtuiging genoemd. Wat nu als een overtuiging niet echt is?

AN: Maar de weg daaruit, is spontaan, begrijp ik van je?
MM: Omstandigheden, kunnen ingrijpend zijn omdat je die niet meer kunt abstraheren, je kunt igv ziekte niet meer jezelf eruit denken vaak zijn die gebeurtenissen voldoende en heb je geen advaita of zelf onderzoek dan nodig als het dak op je kop valt bij wijze van spreken. Ik merkte dat het een diepe wanhoop is dat zoeken een diep verlangen naar wat echt is. Wakker worden van niemand. Het gebeurt niet met je, het is simpel en je weet het direct maar t heeft geen zin om hierover te praten, nog om een route-map naar toe uit te leggen. Wat jij wil weten is vasthouden het grijpen om er wat mee te kunnen doen maar de overtuiging dat je iets nog moet doen of inzien is al prima toch dat is het ook namelijk en als je omkijkt naar een boom dan is dat het ook en ga je naar de vuilnisbak dan is dat t ook. Wat we afwijzen of bedenken is er dan als beleving, ervaring de hele dag door recyclebinnuh, of een soort packmannetjes de omschrijving Piet is Piet en Menno Mennoot en zo voorts.

AN: Okee, duidelijk. Als laatste: is er een verschil, een leven met een ontdekking en zonder? Verandert er ons leven door?
MM: Nou ik hoop dat t niet duidelijk is:-) wie zou er overblijven om verschillen te willen oordelen van ‘ervoor’ en ‘erna’ zonder vast ik gevoel in het lijf voelt soepeler maar voor t zelfde kan je net zo goed even nerveus of gespannen overkomen.
Een wereld is in mij en daarin ben ik als water de golf en of dat nu een leuke of gespannen golf is verontrust niet echt.

AN: Goed, het gaat niet om wat we ervan denken. Het blijft een ontdekking, nu. En het leven wordt er soepeler door, door zo’n ontdekking. Zo ongeveer samengevat, klopt dat Menno?
MM: Ik klop niet, en je ziet hoe snel het woord ontdekking en hiervoor en erna zijn intrede hebben gedaan, kijk mensen zoeken zekerheid, zelfs in het ontmantelen dan liefst, graag zo snel en pijnloos als mogelijk dan heb ik die verlichting ook gehad:-)

AN: Het leven laat zich slechts leven…
MM: Ik zou niet weten hoe je nu dit kunt vertalen of als verwijzing kunt gebruiken anders dan dat het vroeger of laat een begrip wordt.

AN: Aan de ene kant kunnen we erover praten ernaar verwijzen, aan de andere kant kunnen we dat ook maar beter weer zo snel mogelijk loslaten…
MM: Jij ziet nu toch moeiteloos letters op jouw scherm verschijnen. Niet denken over hoe je moet leren of via een leraar moet leren zien. Het lijkt op alsof het regent en je gaat denken hoe het is om een paraplu op te steken. Maar als het regent dan steek je gewoon je paraplu op.
Klik klak dan is praten wat makkelijker dan typen.

AN: Je hebt het over spontaniteit en nondualiteit? Gewoon zijn….
MM: Ik heb het niet over zwelgen in zijn of de liefde via het hart of compassie voor de anderen, ik ken geen liefde daarin behalve als een beursaandeel.
Tussen mij en een ander is er een wereld van denken voelen waar ans sich niets mis mee is tenzijn je gelooft dat je dat echt bent, dan heb je wat te verdedigen omdat dingen buiten je bedreigend kunnen zijn, andere lichamen en zo. Ik kan jou geen aanwijzing geven waar begint ik en eindigt jij? Zie voor jezelf. Aanwezigheid hoe weet je dat ? want als jij slaapt dan is wat jij nu als ‘aanwezigheid’ benoemd weg.

AN: Mooie afsluiting!

Freerk Spoelstra interview

Advaita Nederland heeft een interview met Freerk Spoelstra:

AN: Wat is jouw link met Advaita?
Freerk: Niets anders dan dat het een beschrijving is van “hoe de werkelijkheid is”, namelijk: nonduaal.

AN: En kan jij daar iets over zeggen, wat dat dan is, ‘nonduaal’?
Freerk: Je hebt twee werkelijkheden en één is waar en de ander niet. De ware werkelijkheid is “één” en dus niet twee, en de onware werkelijkheid is de realiteit waarin we ons denken te bevinden.

AN: Dat denken, is dan een probleem?
Freerk: Alleen als je er een probleem van maakt. Denken is iets wat hier gebeurt, in die onware werkelijkheid, en iets wat niet werkelijk waar is kan geen probleem zijn tenzij je het als probleem ziet.

AN: Dus het denken is geen probleem op zich, alleen is het denken niet waar?
Freerk: Binnen de spiritualiteit hebben we de neiging om het heel erg groot, bijzonder en ingewikkeld te maken, maar het is in feite heel erg klein, normaal en simpel. Het duale leven op planeet aarde is in zijn geheel niet waar en nooit gebeurd. Dus elk probleem is op zichzelf ook niet waar. Denken is iets wat hier gebeurt, maar niet waar. Heel simpel eigenlijk.

AN: ‘De ware werkelijkheid is “een” en dus niet twee,’ schrijf je. Hoe realiseer je dat?
Freerk: Ik begin met te zeggen dat taal het niet werkelijk heel erg goed kan uitdrukken, even als disclaimer. Hoe je het je realiseert is niet werkelijk de vraag, maar de enige methode om tot een realisatie te komen is toch nog steeds jezelf tot in de eeuwigheid de vraag stellen: “Wat ben ik?” Hierop is geen antwoord, dus je gaat steeds meer vaststellen wat je dan NIET bent tot er iets overblijft. Dat wat je als laatste ziet is nonduaal bewustzijn en daar kun je niets mee, dus draai je je om en stap je de onware werkelijkheid van alle dag weer in.

AN: De realisatie van ‘nonduaal bewustzijn’, welke toegevoegde waarde heeft dat? Wat verandert er in je leven? Reageer je anders op anderen, bijvoorbeeld?
Freerk: Iemand die ik heel erg waardeer is Jed McKenna, en hij noemt het zoiets als menselijke volwassenheid… niet qua leeftijd maar qua inzicht. Op het moment dat je weet dat er werkelijk alleen maar één bewustzijn is en het leven in feite niet meer dan een droom, dan kun je vanuit 100% kennis je schijnbare leven leven. Bovendien weet je dan dat het niet persoonlijk is. Het leven is puur onpersoonlijk en daarmee zet je voor een groot deel het ego buitenspel en gebruik je het alleen waarvoor het werkelijk handig is. Anderen zijn niets anders dan een andere ik.

AN: Wat versta jij onder het ego, kun je daar een beschrijving van geven, Freerk?
Freerk: Dat is best wel een lang verhaal, maar ik zal het proberen te versimpelen. Ego is onze valse zelf, het is dat wat we denken dat we zijn. Of liever gezegd, ego denkt dat het mij is. Wanneer je ziet dat dit niet zo is, omdat je simpelweg nonduaal ongelimiteerd bewustzijn bent, kun je dit ego gebruiken om zonder na te denken de weg over te steken, of zonder na te denken je woning terug te vinden… daarvoor is ego handig. Ego is niet slim genoeg om beslissingen te nemen, dat moet je overlaten aan dat nonduaal bewustzijn.

AN: Welke invloed heeft het ego op ons leven? Kunnen we het ego, het ‘valse zelf’, de schuld geven van bijvoorbeeld oorlog en armoede in de wereld?
Freerk: Nee, er is geen sprake van schuld. De reden dat er oorlog en armoede is in deze wereld, is omdat het merendeel van de mensheid gelooft dat het een op zichzelf staand individu is dat zichzelf moet beschermen tegen de boze buitenwereld. Dat is het gevolg van het domme idee dat we ons kunnen afscheiden van dat nonduale geheel. Het is zoals het hier is, want anders zou dit hele leven er niet zijn. Het enige voordeel is dat het niet waar is.

AN: Dat heeft dan toch alles te maken met het geloof in het ego, zogezegd?
Freerk: De enige reden dat je hier bent als fysiek mens is omdat je ooit bent gaan geloven dat je je kunt afscheiden van het geheel (bewustzijn, God, geeft het een naam) en op dat moment is er dat ego ontstaan. Zonder ego kun je hier niet rondlopen, dan zou je dat nonduaal bewustzijn zijn en dat is letterlijk niets, dan besta jij als identiteit niet meer. Het is natuurlijk wel zo dat je in feite dat nonduaal bewustzijn bent en alleen maar gelooft dat je hier rondloopt.

AN: Dus we moeten dat ego relativeren, zogezegd?
Freerk: Ja, we moeten het niet zo opblazen, want daarmee maak je het alleen groter en belangrijker, en dat is het enige wat het ego wil.

AN: Op het moment dat we het ego doorzien, naar waarde weten te schatten, kan ook de wereld om ons heen veranderen? Minder of geen oorlogen meer?…
Freerk: Ego is een doortrapt figuur en om zijn “bestaan” voort te zetten heeft het de wereld heel klein gemaakt en zien we elke oorlog live op TV en internet. Maar wat je werkelijk kunt ervaren, jij als persoon, is wat je nu om je heen ziet en dat is de enige illusie van een werkelijkheid waarmee jij te maken hebt. Kijk om je heen en vertel me dan hoeveel oorlogen je nu direct om je heen ziet? Het enige dat je van oorlogen weet is dat iets of iemand je vertelt dat ze er zijn, maar je hebt geen tastbaar bewijs. Zoals ik al zei, we maken het allemaal heel groot en ingewikkeld, maar het is heel klein en heel simpel. Als je het niet ziet en niet meemaakt, dan is het voor jou geen realiteit. Dit klinkt heel kil en afstandelijk, maar dat is wat ego wil dat we denken zodat we ons schuldig voelen en worden teruggetrokken in zijn macht.

AN: Het was maar een voorbeeld. Je kunt ook zien dat iemand voordringt in een rij, en jij hebt haast! Wat doe je dan? Heeft het ego daarmee te maken dan?
Freerk: Voordringen is een idee, haast is een idee. Natuurlijk heeft ego te maken met elke vorm van irritatie. Als iemand bij mij voordringt dan haal ik mijn schouders op… het overkomt me eigenlijk nooit… en haast heb ik niet. Ik kan me niet voorstellen dat ik iets beters te doen heb dan dat wat ik nu aan het doen ben. Wat zich nu voordoet gaat voor en dan moet dat andere maar even wachten. Het is natuurlijk ook zo dat als je denkt dat je haast hebt, dan kun je er op wachten dat het langer gaat duren.

AN: Okee duidelijk. Mensen met een pistool en irritatie zijn gevaarlijk, niet waar? Zullen we nog naar wapenen grijpen, zoals ook een keukenmes, als er geen sprake is meer van irritatie in ons leven?
Freerk: Ik denk het niet nee.

AN: Dus is het belangrijk het ego te leren doorzien?
Freerk: Nee, maar het is wel belangrijk om jezelf te doorzien. Onderzoek wat je bent en dan vind je uit wat je niet bent… dat is eigenlijk het hele eiereten. Eigenlijk zou je bij alles wat je denkt, voelt en gelooft moeten vragen “Is dat waar? Weet ik 100% zeker dat dit waar is?” en als het antwoord “nee” is of er is twijfel, dan gooi je het weg, want wat waar is is meteen duidelijk.

AN: Aan de ene kant kunnen we niet zonder het ego en aan de andere kant wel, begrijp ik uit jouw schrijven hier. En dat de vraag belangrijk is: “Wat ben ik?” ‘Hierop is geen antwoord, dus je gaat steeds meer vaststellen wat je dan NIET bent tot er iets overblijft. Dat wat je als laatste ziet is nonduaal bewustzijn’. Wat beschouw jij de grootste valkuil in de zoektocht naar jezelf?
Freerk: De grootste valkuil is het idee dat er iets te vinden is, dat je op pad gaat en iets zoekt. Er is geen pad en er is niets te vinden. De zoektocht naar jezelf is in feite de afbraak van jezelf en wat overblijft is Het Zelf.

AN: Kun je een beschrijving geven hoe je leven zichtbaar is veranderd, door deze zelfkennis? Ben je slimmer geworden, sneller,… Of stiller,…? Merken anderen het aan je, dat je inzicht hebt (of hoe je het wilt omschrijven)?
Freerk: Het meest opvallende is dat er niets is veranderd. Ik weet niet of anderen het aan me merken, anders dan dat ik misschien nog irritanter ben dan voorheen, maar ik merk wel dat ik de wereld en de mensen anders zie. Ik zie nu dat hier alleen chaos kan bestaan en dat vrijwel iedereen bang is en in paniek. Het kan niet anders zijn, anders zou het niet zo zijn en ik heb daar nu meer vrede mee dan vroeger. In mijzelf is er meer vrede, en dat voelt wel oké. Voor de rest sta ik ’s ochtends op, doe ik wat ik doe en ga ik ’s avonds weer slapen, net als iedereen.

AN: Okee. Je schreef hier: ‘Ego is niet slim genoeg om beslissingen te nemen, dat moet je overlaten aan dat nonduaal bewustzijn.’ Kun je daar nog iets over zeggen?
Freerk: Voor mij betekent dat ik zoveel mogelijk probeer aan te voelen wat er gaande is en probeer ik zoveel mogelijk te reageren op wat er nu speelt, zonder te bedenken wat dat ik de toekomst gaat brengen, of te denken dat het nu anders zou moeten zijn. Soort van, zoals men wel zegt, go with the flow. Ik geloof dat het nonduaal bewustzijn mij geen kwaad toewenst, dus ik merk wel wat er gebeurt. Tot nu toe gaat dat erg goed.

AN: Okee, bedankt voor dit interview! Wil je misschien er nog iets aan toevoegen?
Freerk: Nee, ik denk dat het wel goed is zo. Dank je wel.