Vrij TV – Nonstop Nondualiteit

Nederland is weer een (online) TV kanaal rijker! VRIJ TV. De hele dag door gesprekken over ontwaken, zelfrealisatie, je ik kramp, zen, zin, ego, advaita,  nondualiteit, satsangs, meditatie, yoga en meer! Kijk nu vast onze testuitzendingen via www.vrijtv.nl of druk op play via deze player:

Full screen kijken kan ook! klik hier

Mochten bovenstaande links en player niet werken: nondualiteit.tv

Er is ook Nondualiteit Radio. Te beluisteren via pobradio.nl of onderstaande player:

Advertentie

Hoppakee

Afgelopen week werd op de Nederlandse TV een documentaire over euthanasie uitgezonden die nogal wat reacties teweeg bracht.
In de documentaire ‘Levenseindekliniek’ krijgen we het verhaal te zien van 3 mensen die uit het leven willen stappen en daarbij geholpen worden.
Met name een dementerende mevrouw die alleen maar zegt ‘hoppakee, klaar ermee’ houdt de gemoederen bezig. Heeft zij werkelijk door wat daar de implicaties van zijn?

levenseindekliniek2doc

Oordeel zelf, met de docu ‘Levenseindekliniek’ op NPO Gemist:
http://www.npo.nl/2doc-levenseindekliniek/15-02-2016/VPWON_1248719

Ook werd er nog over nagepraat op TV door meesterinterviewer Coen Verbraak:
http://www.npo.nl/napraten-over-de-levenseindekliniek/15-02-2016/VPWON_1258958

Youp van ’t Hek schreef er deze heftige column over:
http://www.nrc.nl/handelsblad/2016/02/20/leven-voor-de-dood-1593117

En nog een column van een TV recensent:
http://www.nrc.nl/handelsblad/2016/02/16/ben-er-helemaal-klaar-mee-en-huppakee-1589299

Mensen in Vlaanderen of een ander land buiten Nederland kunnen de docu hier terugzien.

Ook De Wereld Draait Door mengt zich in de discussie. Oa met hersenwetenschapper Victor Lamme, die zich er erg over opwindt.

Kom uit je hoofd

Kun je vrij leven?  Of zit je gevangen in een beperkte manier van leven, waar jij zelf –en ook anderen- last van hebben. Vermijd je situaties, schiet je gauw in vaste, vaak onhandige reacties? De meesten van ons kunnen nog heel wat terrein winnen. Dat geldt natuurlijk ook voor mijzelf.

We hebben allemaal wel lastige situaties meegemaakt in onze jeugd. En soms zelfs dramatische dingen. Op dat moment was het niet altijd mogelijk hierbij echt ‘aanwezig’ te zijn en dit te doorvoelen. Lisette Thooft geeft hiervan een aantal voorbeelden uit haar eigen jeugd. Haar moeder wees haar al af op het moment dat ze zwanger raakte. En dat is ze stelselmatig blijven doen. Daaruit ontstond een gevoel van waardeloosheid, haar oerwond.

Zoiets hebben wij misschien niet meegemaakt. Misschien ook wel. Hoe dan ook: ouders zijn niet perfect, maken fouten. En kinderen lopen deuken of deukjes op.

Ook al zijn ouders ‘de schuld’ hiervan, de ‘verantwoordelijkheid’ om hier iets mee te doen ligt bij de geblesseerde kinderen zelf. Bij ons dus, want wij zijn kind van onze ouders -en van onze tijd en omstandigheden.

Hier biedt het boek van Lisette Thooft uitkomst. Het is een betrouwbare gids om nog eens naar het verleden te kijken, ernaar toe terug te gaan. En dan niet alleen in je gedachten. Maar met heel je lijf en leden. Wat heeft zich bij jou vastgezet. En hoe kun je het ontknopen?

komuitjehoofd.jpg

Volgens mijn favoriete psycholoog/priester Henri Nouwen zijn er  twee manieren om je verhaal te vertellen. In het ene geval is het belastend voor de luisteraar/lezer. Dwangmatig vertel je steeds hetzelfde verhaal en zadel je de ander op met je pijn. De andere manier is bevrijdend. Je bent zelf verder gekomen met je pijngeschiedenis, je hebt het achter je gelaten. En je kunt de ander uitnodigen nu hetzelfde te doen.

Het boek van Lisette Thooft is een prachtig voorbeeld van het tweede. Je krijgt een inkijkje in het meest intieme van Lisette. En je voelt je geen voyeur, maar je denkt: hé: dat kan voor mij ook werken.

Tijdens het lezen schoten mij ook weer wonderlijke dingen te binnen. Ik wil de lezer hier niet te lang mee vervelen, maar misschien nodigt het uit. Wanneer ik  mijn vader of moeder indertijd aan de telefoon had, viel het mijn vrouw op dat mijn stem een octaaf hoger was. Misschien overdreven, maar in elk geval praatten mijn zussen en broers dan ook hoger. Waarschijnlijk uit angst.

Een nog sterker voorbeeld: mijn moeder knipte ons allemaal. Op een dag, hoe oud was ik, negen, tien, elf, zat ik weer in de ‘kapstoel’. En we ontdekten plassen  water op de vloer. We gingen samen kijken of het ergens lekte. Dat bleek niet zo. Ik was zelf ook nat; het was weggestroomd van onder mijn armen. Ik zal iets met oude angsten moeten gaan doen.

Wanneer je, al dan niet met begeleiding, de oude situatie doorvoelt en opnieuw meemaakt, als volwassene, kun je het ook loslaten. Lisette geeft een aantal voorbeelden van therapieën die ze gevolgd heeft, technieken , die ze gedaan heeft. Wanneer je niet langer met een bal pijn in je buik rondloopt,  of waar het ook maar vastzit in je lichaam, leef je veel vrijer en onbezorgder. Vaste patronen, vaste ruzies en conflictsituaties kunnen dan verdwijnen.

Je bent veel meer aanwezig, omdat je niet in je hoofd vlucht, wanneer er een situatie dreigt die je (soms onbewust) meeneemt naar vroeger. Er is minder verzet, weerstand en onberedeneerde woede.

Je gedachten, die babbelbox, zijn vaak een afleiding van dingen die je nog aan moet gaan. Mijn dochter mailde me dit citaat van Shakespeare, “the original guru”, zoals zij hem noemt:  “make not your thoughts your prison” .

Op die manier kun je wakker worden uit de verkrampingen die je in de loop van je leven hebt opgebouwd. Het is een bevrijdende boodschap: je mag durven voelen. Het is niet langer gevaarlijk. Je kunt zelf de regie nemen. In de verschillende hoofdstukken word je ook meegenomen langs de verschillende delen van je lijf. En hoe deze in verbinding staan met de omgeving. Alles waarmee binnen en buiten verbonden zijn komt langs in dit boek: de adem, de darmen, de huid (eczeem), etc. En sexualiteit – niet te vergeten.

We kunnen onszelf op een vriendelijke manier, met compassie, bij de hand nemen. Als we te hard, te ongeduldig of te streng zijn met onszelf, bezien we mensen om ons heen ook niet met het geduld dat ze toekomt.

En dan kunnen we gaan leven vanuit onze diepste kern: pure vreugde.

Lisette Thooft, Kom uit je hoofd. Op weg naar harmonie tussen denken en voelen, Boekerij Meulenhoff,  januari 2016, gebonden, € 18,99. Het boek is er ook in een e-book voor 12,99

(Recensie door Vincent Duindam, check hier een recent interview met hem)

Edwin Vergouwen interview

Advaita Nederland sprak met Edwin Vergouwen:

AN: Wat is jouw link met Advaita? Edwin: Mijn link met Advaita is bewustzijn. Bewust zijn van het geheel en daarin je balans (her)vinden als mens.

AN: Mooi! Heb je daarin een bepaalde weg gevolgd? Edwin: Heb daarin een weg naar binnen genomen. Een weg die me ‘thuis’ bracht waar rust, stilte, liefde, openheid en geborgenheid me verwelkomde. Daar zag en voelde ik de (h)erkenning van wie ik ben. Altijd al ben geweest… Het aangaan van je stukken die je tegenhouden je Zelf te Zijn…

AN: Maar toen was daar het begrip ‘Advaita’. Hoe was de link daarmee? Edwin: De link met Advaita daarmee is het bewust worden dat er geen strijd is geen dualiteit. Er is polariteit de + en – maar bewust worden dat het er is en dat het er mag zijn. Het zijn de pieken en de dalen gezien vanuit de balans, het gecenterd zijn. We mogen die beide ervaren zolang we maar steeds terug komen in onze basis, ons Zelf. Daar kunnen we inzien en overzien als ‘toeschouwer’ en bewust deelnemen in het ‘spel’.

AN: Je schrijft: ‘Heb daarin een weg naar binnen genomen. Kun je misschien daar iets meer overzeggen, Edwin? Edwin: Zoals ik al eerder vermelde; het aangaan van je ‘stukken’ die je ervan weerhouden je Zelf te Zijn. Je hebt zaken afgebakend zodat ze je een ‘veilig’ gevoel geven maar het gevoel wat gegeven wordt en waarover gesproken wordt zijn niet zuiver. Het is vertroebeld door een denkwijze van veiligheid die afgebakend is ter bescherming, ter overleving. Door deze grenzen aan te gaan, en zuiver vanuit je essentie, je hart en ziel te voelen waarom die grenzen er zijn en waar ze je van weerhouden kom je tot je Zelf. Je ziet dan in, het besef is daar, dat de angst ongegrond is. Veiligheid is een afbakening vanuit ons denken. Het is het afdekken vanuit het niet bewust zijn en daardoor niet vertrouwen op of in je Zelf. Bewust worden en zijn geeft je dat vertrouwen vervaagt de grenzen en laat je het geheel zien. Zo kom je tot werkelijk leven. Tot aanwezig zijn in dat wat is.

AN: Okee! Was er een bepaald moment in je leven die een belangrijke rol bij dit alles speelde? Edwin: Ja er was een bepaald moment waardoor “eindelijk” de stap naar binnen werd genomen. Ik werd geconfronteerd met mijn leven en mijn levenszaken, door stukken die ik doorging in een relatie en door de beeïndiging van de relatie. Daarbij is er een soort ‘prop’ los gekomen waardoor de stroming weer op gang kwam. Ik zag het als een schok moment waarbij de vaste (lage, trage) energie loskwam en meegevoerd weg met de natuurlijke stroming. Hierdoor werden zaken helder en inzichtelijk en begon direct de weg naar binnen, naar mijn ware Zelf.

AN: ‘Mijn ware Zelf’ en dat is? Edwin: Mijn ‘ware Zelf’ is de zuivere energie die je in wezen bent. Die je in menselijke vorm door de stroming laat er-varen en groeien door levensstukken aan te gaan. Door aan te trekken en te verbinden om zo de natuurlijke energetische stroming van vooruitgang dienstbaar te zijn. De benaming die aan deze energie gegeven wordt is Ziel. En als mens is het ‘Zelf’ de eenheid tussen Ziel-Geest-Lichaam, een drie-eenheid.

AN: Naar buiten toe, ben je er anders door geworden? Edwin: Ja heel anders. Ben nu zekerder, rustiger en opener. Ik kijk nu dieper dan de vorm en voel aan wat de energieën zijn en doen. Waar ze vandaan komen (hoofd/hart) vertroebelt of puur. Geeft me overzicht en inzicht en pas het direct toe in mijn leven en werk.

AN: Je schrijft: ‘pas het direct toe in mijn leven en werk,’ heb je daar misschien voorbeelden van? Hoe dat dan gaat? Edwin: In een gesprek kun je aanvoelen of de verwoordingen worden vervormd en zodoende niet vrij en natuurlijk worden geuit maar begrensd en beschermd. Doordat je dat tijdens het gesprek opmerkt kun je er via de vrije natuurlijke wijze op inspelen en zo het gesprek en de energie ervan naar een ‘hoger’ en ‘rijker’ (lees puurder) niveau tillen. Dit is toepasbaar in alle s(levens)situaties.

AN: Welke link ontdekte je nu precies met jezelf, je eigen ervaringen en inzichten, en die van Advaita? Met welk boek en of leraar, voel je het meest gelinkt, zogezegd? Edwin: De overeenkomsten tussen mezelf, wat ik nu ervaar vanuit mezelf en waar Advaita voor staat. De Celestijnse Belofte en de inzichten van James Redfield beschrijven heel mooi het levensproces, de verbindingen, de aantrekking en de vooruitgang. Alles is een natuurlijk proces, energetisch, een stroming…

AN: Hoe kijk jij naar de wereld, zoals oorlogen, geweld en armoede. Bestaat daar volgens jou een uitweg in? Edwin: Jazeker, al deze zaken zijn ontstaan vanuit het grenzen leggen en zo beperkingen opleggen. Als de stroming wordt gestuurd krijg je wrijving, spanning, conflicten. Wanneer je de stroming vrij laat zijn zonder controle komt alles waar het behoort te zijn. En dat mag overal zijn. Vandaar het woord vrijheid… het mogen zijn…

AN: Soms wordt ‘het denken’ van alles de schuld gegeven. Hoe denk jij of sta jij tegenover het denken? Edwin: Het denken is niet erg. Het denken is het transformeren van de energie, naar trilling, naar woorden. Het gaat erom dat de stroming niet stil staat zodat het pure het spontane het ‘eigen’ er niet meer is. Dat gebeurt wanneer we na-denken. We staan dan stil (stroming stopt) en we begrenzen (vormen om) wat van nature vrij is. Zoals water in rivieren stroomt met haar vele vertakkingen en vrij is in expressie of via een gekanaliseerde weg gedwongen is te stromen (begrensd).

AN: Okee duidelijk! En het ego, wat is dat volgens jou? Edwin: Het ‘ego’ kwam al naar voren bij het ‘na-denken’. Het ego heeft ons geholpen om door de periode van zwaarte te komen. De zwaarte is de periode waarin de Ziel, de pure energie in ons, afgescheiden werd van het geheel en zo weer op reis ging om te ervaren als mens, als wezen. Door deze afgescheidenheid dienden we het gemis van eenheid op te vullen waardoor er een ‘kunstmatig’ Zelf gevormd werd. Dit is het Ego. Het ego heeft ervoor gezorgd dat we deze donkere periode overleefden. Nu is er een transformatie gaande naar eenheid we zitten op de helft als het ware. De herfst en de winter zijn voorbij (donkere periode) en de lente en de zomer zijn het vooruitzicht. Ook weer te geven als avond en nacht en ochtend en middag, of zonsondergang en zonsopkomst. Allen hebben te maken met donker en licht, met verlichting.
De eenheid die nu in wording is laat ons innerlijk de eenheid voelen die het geheel is. Het brengt ons ten eerste naar de eenheid in ons Zelf als mens-zijn. Een zo naar de heelheid van al wat is.

AN: Kun je spreken van jaartallen of is dit een vrije schets, wat de veranderingen betreft, Edwin? Ja, eenheid, Advaita (niet-twee). Edwin: Tijd en datums zijn hierin niet aan de orde. Dat is het ego dat wil bepalen. Voor ons mens de normaalste zaak van de wereld omdat we vanuit die positie komen. We denken niet beter te weten in dat proces… Als we de dierenriemtekens nemen en we verdelen deze in 4 kwartalen dan heb je de seizoenen. De overgang van vissen naar waterman is de overgang van winter naar lente. De rondgang van 3 dierenriemtekens geeft dus een seizoen aan en zo kun je grofweg bekijken/weergeven wat het ‘tijdsbestek’ zou zijn. In mensenlevens niet belangrijk, zelfs oninteressant.

AN: Zijn ego en denken hetzelfde? Edwin: Ego en denken zijn niet hetzelfde. Het is de begrenzing de Angst of de Liefde het onderscheid maken. Openheid één met het geheel of afgescheidenheid in een gesloten ‘veilige’ ruimte reageren en manifesteren maakt het verschil. Als we spontaan/hartelijk en open zijn dan leven we vanuit ons Zelf in de puurste vorm. Zijn we echter doordacht en bedenkelijk dan zijn we aan het vervormen en sturen van wat puur en vrij wilt stromen.

AN: Okee! Zijn er valkuilen, ben jij ze tegengekomen op je weg naar binnen? Edwin: Jazeker zijn er die. Je ego wil de veiligheid behouden en zet alles in het werk om je te overtuigen. En zo op andere gedachten te brengen. Het enige wat je dan hoeft te weten is de liefde die je voelt te volgen en de angst die je ervan wilt weerhouden naast je neer te leggen. Wees zeker, sterk en standvastig. Je bent immers onderweg naar je ‘ware Zelf.

AN: Mooie afsluiting of wil jij nog iets toevoegen aan dit interview, Edwin? Edwin: Wil je bedanken voor deze mogelijkheid. En hopende dat de energie in mij via deze verwoording puur aankomt bij de medemens. AN: Ja, dat hoop ik ook! Bedankt voor je deelname!

Tien Links op Donderdag

http://bestaatdevrijewil.nl
https://player.fm/series/buddhist-geeks-1455/a-visitation-from-the-unknown
https://player.fm/series/science-and-nonduality
http://deommekeer.nl/
http://www.lotusbeurs.nl/programma-2016/gastlezingen-lotusbeurs-2016/

http://jopelsen.nl/artikelen/

Klik om toegang te krijgen tot werkblad-oordeel-over-je-naaste.pdf

Klik om toegang te krijgen tot werkblad-zelfbegeleiding.pdf

http://headlesscafe.info/
http://www.lisettethooft.nl/

Prajnaparamita in Baarn

Een van de meest heldere en vurige vrouwelijke leraren in Nederland woont in Baarn en Frankrijk en geeft op beide plekken advaitabijeenkomsten. Oud-leerling van oa Alexander Smit en ShantiMayi, Prajnaparamita. Nondualiteit Nederland sprak twee keer met haar, één keer in het Nederlands en recent ook in het Engels.

Komend weekend (12, 13 en 14 februari 2016) geeft ze een weekend intensive in Baarn. Alle info via haar agenda en website

Carnaval

‘De echte carnavalsvierder neemt als het ware Ferien vom ich. Hij trekt zijn deftige alledaagse uniform uit, laat zijn statussymbolen thuis, stapt daarmee uit de gewichtige gewichtigheid die hem in zijn dagelijks werk omgeeft, ontdekt hoe betrekkelijk onbelangrijk ‘Zijne Belangrijkheid’ is en lacht om zichzelf. Deze ontdekking wil hij mededelen aan zijn omgeving en hij doet dat door zich in carnavaleske verkleding aan een ander te tonen, maar ook door de andere te wijzen op diens betrekkelijke onbelangrijkheid. Dat is de spot waartoe de carnavalsvierder gerechtigd meent te zijn, omdat hij zichzelf als eerste op de hak nam.’ 
Een der definities der vastelaovend (1970). -Uit het artikel ‘De ontspiegeling van vastelaovend’. LD, 18-02-12.