Maand: april 2016

Peter Gerritsen interview

/ doorzie / Een reactie plaatsen

Advaita Nederland interviewt Peter Gerritsen:

AN: Wat is jouw link met Advaita?
PG: Na 8 jaar zoeken, eerst vanuit persoonlijke ontwikkeling waar ik trainingen volgende van o.a. Tony Robbins, toen vanuit spirituele ontwikkeling (mediteren, Avatar trainingen etc), kwam ik zo’n 2 jaar geleden uit bij Advaita/non-dualiteit.
En er ontstond een heftig verlangen om uit te vinden hoe het zit. Dus veel lezen en hier en daar individuele sessies met wat mensen. Uiteindelijk was het zo’n half jaar geleden allemaal duidelijk en helder. De zoektocht is dus gestopt.

AN: Wil je hier iets vertellen, over ‘allemaal duidelijk en helder’, waardoor je zoektocht dus stopte?
PG: Na eerst een woelig half jaar te hebben gehad in mijn privé leven, waardoor ‘ik’ redelijk op de grond lag om het zo maar te zeggen, stuitte ik afgelopen september op een online forum waar gidsen mensen begeleiden in het zien dat er geen afgescheiden zelf bestaat. En uiteindelijk zag ik het, na begeleiding van zo’n gids, heel helder: de ‘ik’ die ik dacht te zijn is alleen maar een gedachte of een gevoel. Dus ‘ik’ besta niet. Wat ‘ik’ dan wel ben…. geen idee… maakt ook helemaal niets uit.
Het directe gevolg van het inzicht was/is een diepe rust….waarschijnlijk veroorzaakt door het compleet stilvallen van het ‘piekerdenken’? Ik hoef nergens meer naar toe om iets te bereiken of te worden, het is compleet goed zoals het is. En dat betreft ook ‘negatieve’ gevoelens, emoties, gedachten of sensaties. Die zijn ook goed zoals ze zijn.

AN: Wie of wat bedoel je met dat ‘ik’ precies, dat niet bestaat. Heb je daar een voorbeeld van?
PG: Ik bedoel daarmee het zelfbeeld dat ik had. De persoon die ik dacht te zijn. Alle rollen die ik heb, het idee dat ik vader, echtgenoot, zoon, vriend etc ben. Een verhaal, gebaseerd op herinneringen, ervaringen, bevestigingen van anderen etc. Je zou het ook ego kunnen noemen. En dat ben ik niet, het is een verhaal.
By the way, het is er nog wel gewoon: het verhaal, het ego, de ik of hoe je het zou willen noemen. Het enige is dat ik voorheen dacht dat hele verhaal te zijn en nu niet meer. That’s all, heel eenvoudig eigenlijk.

AN: Okee, bedankt! Hoe werkt dat nu voor je uit in de praktijk, deze innerlijke verandering?
PG: Zoals ik al zei… er is een diepe rust, een diep besef van compleetheid… een afwezigheid van incompleetheid. Er is rust en als er een behoefte aan actie opkomt, komt er actie op. Verder wordt alles direct ervaren. Emoties komen op en is geen verhaal omheen. Daardoor blijven de emoties niet meer lang ‘kleven’. Voorheen kon ik een negatieve emotie hebben en gelijk het hele verhaal erbij: ik wil die emotie niet, hoe kom ik er vanaf, waarom heb ik die emotie nou weer etc etc. Dat is niet meer het geval.
Overigens: aan het begin van dit jaar ervoer ik ook de ‘negatieve pool’ van rust: lamlendigheid, wat doet het er allemaal toe? inactiviteit. En dat is wel lastig omdat ik een gezin heb met 3 jonge kinderen en werk…dan is lamlendigheid wel lastig. Maar goed…dat verdween ook gewoon weer. Dat is het gewoon joh… alles gebeurt gewoon van zelf, alles komt op, is er een tijdje en verdwijnt dan weer.

AN: Reageert je omgeving nu anders op je, Peter? Is hen iets opgevallen aan je?
PG: Goeie vraag, dat zou je aan mijn vrouw moeten vragen! Ik heb eigenlijk geen idee want er is niet zoveel behoefte om het er uitgebreid over te hebben. Ja met mensen die geïnteresseerd zijn maar verder niet. ik kan me ook voorstellen dat mensen een ‘negatieve’ verandering merken omdat ik minder interesse heb in alle small talk, persoonlijke drama’s etc.
Ik heb wel, vorig jaar, na het inzicht een tijdje in een soort bliss rondgelopen, misschien dat mensen toen wat zagen? Mooie kleuren om me heen? Is weer rustiger nu dus zal nu wel meevallen….

AN: Kun je met je inzicht anderen helpen? Ga je dat ook doen?
PG: Ja dat kan zeker maar alleen als er interesse is. Ik heb een hele goede vriend en met hem heb ik vaak gesprekken. En blijkbaar helpt hem dat. Maar… moet ook eerlijk zeggen…. de behoefte om anderen te helpen is ook veel minder. En dat bedoel ik niet egoïstisch of zo. Maar waar zou die ander in godsnaam naar toe moeten van mij? Ook dit is een interessante want ik ben trainer/coach en mijn werk bestaat uit het helpen van mensen. Aan de andere kant, ik vind het leuk om met mensen te zijn, te praten en juist omdat er geen behoefte meer is om iemand een bepaalde kant op te willen sturen is het veel spontaner en kunnen kwartjes makkelijker vallen. En als ze niet vallen, ook goed!

AN: Als je terugkijkt op alles, je zoektocht, zogezegd, was er dan daarin een bepaald obstakel, een zogenaamde valkuil? Wat is je advies aan hen die nog zoekende zijn?
PG: Ik zou zeggen, blijf lekker doorzoeken, net zolang totdat het je neus uitkomt. Het gaat toch vanzelf, je hebt er geen zeggenschap over. Als jij zo in elkaar zit dat er een heftig verlangen naar zoeken is dan zoek je, zo gaat dat.
Voor mij was het grootste obstakel angst… een hele diepe zwarte angst om te verdwijnen. Heel paradoxaal,,, zowel de angst om te verdwijnen als ook het verlangen om te verdwijnen.
Mijn advies is om die angst volledig te ervaren, totaal en compleet. Net zolang totdat er leegte is. Dus wat er nodig is volgens mij is een moedig hart, lef om alles te ervaren wat er ervaren wil worden. Hans Laurentius zegt het heel mooi: het leven op volle toeren is veel leuker!

AN: Okee, duidelijk advies!

Peter Evers interview

/ doorzie / Een reactie plaatsen

Advaita Nederland interviewt Peter Evers:

AN: Hoi Peter. Mijn eerste vraag: Wat is jouw link naar Advaita en of non-dualiteit?
Peter: …OK, mond op mond overlevering van non-dualiteit door mensen die de hele weg gegaan zijn…

AN: Zoals?
Peter: …Satsang en ervaringsdeskundigheid inzake zelfonderzoek…

AN: Vertel dan eens over zo’n ontmoeting, met wie en waar?
Peter: …Er zijn 2 mensen die me op weg hielpen.., Joanika Ring en Ad Oostendorp…

AN: Hoe kwam je met ze in aanraking, Peter?
Peter: …Ad geeft satsang hier te Arnhem… hij is homeopaat en voor zijn inkomen niet afhankelijk van satsang… betaalbaar dus voor mijn kleine beurs… mijn vriendin ging mee maar kon het niet zo volgen… op haar verjaardag heb ik haar een dag vol pension/satsang kado gedaan… dat klikte… ik ben toen ook met Joaniek in aanraking gekomen… we verzorgden het eten en konden gratis op satsang… er is een band gegroeid door de tijd…

AN: Begon toen je zelfonderzoek?
Peter: …Neen.., mijn zelfonderzoek ving aan op de dag dat ik de heroïne door de plee spoelde en besloot tot volle wasdom te groeien: april 2006… …Ik was verslaafd aan drugs zo’n 35 jaar lang…

AN: En wat waren je eerste inzichten, vruchten van dat zelfonderzoek?
Peter: …Dat ik emotioneel feitelijk nog een puber was en van toeten noch blazen wist… …Feitelijk ontwaakte ik toen uit lethargie… …Ik dacht altijd van alles te weten, vooringenomen als ik was maar realiseerde me hypocriet en onecht te zijn…

AN: Wanneer ontmoette je toen Ad en Joanika?
Peter: …In september 2009 ben ik naar Randolph geweest… in die tijd heb ik wat rondgekeken bij leraren.. juli 2010 tot afgelopen juli ben ik trouw bij Ad op elke satsang geweest… bij Joaniek kwam ik niet zo vaak, vaak meerdere dagen… Ik zie haar wel als de moeder van mijn wedergeboren zijn… …Ik ben aan de drugs geraakt omdat ik wanhopig op zoek was naar Liefde… als weeskind had ik een beroerde jeugd en verlangde naar Liefde… ik dacht het met drugs te kunnen vinden…

AN: Na de drugs kwam je bij satsang en leraren van non-dualiteit terecht, je zocht nog steeds op die manier naar vervulling, liefde Peter?
Peter: …Uiteraard… Zonder enige twijfel… na drugs ontstond een enorme leegte waarvoor ik bang was… onzeker maar vastbesloten verantwoordelijk te zijn voor mijn leven… wanneer je als kind geslachtsrijp wordt ontstaat aantrekkingskracht en afscheiding… deze afscheiding is een godsgeschenk… het zaad van god noemde meester Eckhart het… om tot Liefde te komen of tot God moet je dealen met onzekerheid en lijden om de Liefde te zijn die je hier en nu altijd al bent… Liefde ben je… God is Liefde… …Dus ga je op zoek naar wie je denkt te zijn… En wat je dus niet bent…

AN: Je bent niet wat je denkt te zijn, okee duidelijk! Goed, door omzwervingen kwam je bij Ad terecht, wat trok je vooral in hem aan, wat maakte hij vooral voor jou duidelijk, Peter?
Peter: …Hij legde de nadruk op onderzoeken wie je denkt te zijn en de aandacht te richten… uiteindelijk ben je onverdeelde allesomvattende aandacht…

AN: Begreep je dat echt of geloofde je dat?
Peter: …Hij benadrukte het feit dat je HET niet kunt snappen… hij kwam vaak niet goed uit zijn woorden maar dat hij vanuit Liefde waarnam voelde ik van top tot teen… ik vertrouwde hem…

AN: En toen?
Peter: …Er is niet zozeer een toen… na 3 jaar voelde ik dat het klaar was… Het kwartje zou vallen…

AN: OK. Je zegt ergens over Joanika: ‘Ik zie haar wel als de moeder van mijn wedergeboren zijn…’ Kun je dat nader beschrijven, uitleggen?
Peter: …Joanika maakte me duidelijk dat afgescheiden zijn nodig is om te leren wat Liefde is… alsook dat alles gezien wordt al denk je van niet… ik begreep wat ze bedoelde op een heel speelse manier…

AN: En nu, waar sta je nu Peter?
Peter: …Elke identiteit die ik onderzocht verdampte… wie, wat, waarom zijn niet meer van toepassing… dat ik ben is een feit… ik ben dat wat aan alles voorafgaat, de bron van alle leven… ik ben en was Dat altijd al en zal dat altijd zijn… Het gaat er niet om wie je bent maar dat je bent is een feit… no big deal eigenlijk… …Het leven leidt me, ik lijd het leven niet meer…

AN: Geef je nu ook satsang, Peter?
Peter: …Nee… ik voel me daar niet toe geroepen… Wanneer er vragen gesteld worden ben ik er maar ik leef nog al all-een… Wie weet wat het leven nog in petto heeft…

AN: En wat is je advies nu aan drugsverslaafden?
Peter: …Geef de hulpverleners een kick off… Stop met je te laten pappen en nathouden… neem verantwoording voor je daden… wanneer je oprecht bent in je verlangen te stoppen gebeurt dat!!!

AN: Mooie afsluiting, wat mij betreft Peter. Of wil jij er nog iets aan toevoegen?
Peter: …Dankjewel… AN: Jij ook, Peter!

Henk Barendregt over vrije wil

/ doorzie / 4 reacties

Interessante insteek van deze hoogleraar in de wiskunde en vipasanna leraar Henk Barendregt: er is vrije wil, hij is alleen niet van jou! Zie hier een recent interview met hem:

Meer over de vrije wil in dit interessante artikel:
http://www.kennislink.nl/publicaties/ik-heb-geen-vrije-wil-welles-die-heb-je-wel

Meer over de mens Henk Barendregt, wiskunde en onderzoek naar het effect van mediteren op de hersenen in deze aflevering van Profiel:
http://www.npo.nl/profiel-henk-barendregt/23-02-2011/POW_00107164

 

 

Tien linkjes op donderdag!

/ doorzie / Een reactie plaatsen

https://www.instagram.com/barkberendsen/
https://twitter.com/Paul_Smit
http://www.kennislink.nl/publicaties/ik-heb-geen-vrije-wil-welles-die-heb-je-wel
http://www.npo.nl/profiel-henk-barendregt/23-02-2011/POW_00107164
http://www.onbestempeld.nl/

http://www.spiritueleovergave.nl/
http://www.spirituelewandelcoach.nl/
http://www.spiritueleverlichting.nl/
http://www.enlightenmentishere.com/
http://eff-it-helps.com

Paul Smit interview

/ doorzie / 1 reactie

Advaita Nederland interviewt Paul Smit.

AN: Wat is jouw link met Advaita en/of non-dualiteit?
Paul: Mijn link met nondualiteit: Nondualiteit kwam geheel onverwachts op m’n pad. Ik ging op m’n fiets naar de stad om een spijkerbroek te kopen en zonder dat ik dat van plan was stopte ik bij een boekwinkel. Ik liep naar het schap esoterie en pakte er 1 boekje uit. Dat was ‘Wie zoekt zal niet vinden’ van Ram Tzu. Ik las een aantal pagina’s en was direct diep geraakt. Ik ben direct naar huis gegaan en heb huilend in bad het boek gelezen. Ik dacht ‘Wat is dit?!’ Ik kon nog niet alles bevatten wat Ram Tzu schreef maar er brak iets bij me open. Toen ik ging googlen bleek Ram Tzu een schuilnaam te zijn voor Wayne Liquorman. Ergens in een stukje tekst over hem stond het woord Advaita. Ik had geen idee wat het was en indertijd stond er nog nauwelijks iets over Advaita op internet. Ik tikte het boek ‘Bewustzijn spreekt’ op de kop van Ramesh Balsekar en dat boek was andershalf jaar mijn bijbel. Ik las er iedere dag in en dat was het begin van het ontwakingsproces.

AN: Hoe oud was je toen, Paul? In welk jaar was dat?
Paul: Ik was toen 29, in… 2005.

AN: Je schrijft over ‘het begin van het ontwakingsproces’, kun je daar misschien wat meer over zeggen?
Paul: Het ontwaken wordt wel ‘ns onderverdeeld in jnana en bhakti. Jnana is de weg van het ratio/hoofd. Bhakti is de weg van het gevoel/hart waarbij er overgave ontstaat en pas later rationeel helder wordt hoe de vork in de steel zit. Mijn weg (net als bij de meeste mensen in onze Westerse cultuur) is die van jnana. Ik studeerde in 1999 af op de evolutie van het menselijk bewustzijn en die scriptie zat al redelijk dicht tegen nondualiteit aan. Dat er geen vrije wil was, werd me indertijd al vrij snel duidelijk. Wat ik jarenlang over het hoofd zag, is dat ook het idee dat ik een IKje ben, berust op een illusie. Het boekje van Ram Tzu was mijn wake up call en op rationeel niveau werd de nondualiteit daarna redelijk snel helder. Maar het alleen rationeel snappen is pas het begin, want dan gaan de inzichten geleidelijk aan integreren in het dagelijks leven. Vaak zie je dan dat bij mensen even alle grond onder de voeten wordt weggemaaid. Oude conditionering en verdedigingsmechanismen komen dan omhoog, net zo lang tot geheel vanzelf het verzet weg begint te vallen en de overgave ontstaat. In m’n boekje ‘Verlichting voor luie mensen’ heb ik de diverse fasen omschreven waar mensen daar doorheen gaan. Bij iedereen verloopt het ontwaken anders, maar enkele gemeenschappelijke delers zijn vaak wel te vinden.

AN: Hoe bedoel je? ‘Dat er geen vrije wil was, werd me indertijd al vrij snel duidelijk.’
Paul: In de scriptie over ‘de evolutie van het menselijk bewustzijn’ ging een hoofdstuk over de vrije wil. Hoe je als mens handelt, kiest, denkt en voelt is van enorm veel factoren afhankelijk. De aangeboren factoren en aangeleerde factoren samen vormen de wijze waarop je in het leven staat en op al die factoren heb je geen invloed gehad. Hoe je genetisch in elkaar steekt, waar je bent geboren, welke cultuur, welke ouders, welk klimaat, welk tijdperk, heeft allemaal effect op hoe je functioneert. Daarnaast ontdekte Benjamin Libet dat de keuzes die we maken op onbewust niveau al gemaakt zijn voordat ze in ons bewustzijn verschijnen. Vandaar dat ik die vrije wil indertijd nergens kon vinden. Aangezien ook ons IKje een gedachte is, is er niet eens iemand die een vrije wil zou kunnen hebben. Met het doorzien van de IK-illusie vervalt ook het idee van een vrije wil.

AN: Kon je dat ook allemaal terug vinden in dat boek van Ramesh Balsekar? Of zegt hij het weer op zijn eigen manier, Paul?
Paul: Ramesh gaat in zijn boeken niet zo diep in op de neurowetenschap. Waar hij voornamelijk naar verwijst, is dat een mens een uniek ontworpen en geprogrammeerd drie dimensionaal object is, waarmee bewustzijn kan functioneren.

AN: Wat zegt hij over de vrije wil? Bevestigde hij je eerdere inzichten op dat vlak?
Paul: Ramesh Balsekar is heel duidelijk over de vrije wil, namelijk dat die er niet is. Sterker nog, er is niet eens iemand die een vrije wil zou kunnen hebben. Alles is bewustzijn waarin alles verschijnt en verdwijnt.

AN: Hoe weet jij dat zo zeker voor jezelf, wanneer je bijvoorbeeld Ramesh er buiten laat? Ook je studie. Heb je bepaalde inzichten en ervaringen gehad volkomen los van anderen? Of is het ‘slechts’ een conclusie als gevolg van wat je bestudeerd hebt, Paul? Paul: Zeker weten doe ik niets. Alles wat ik zeg is per definitie slechts een idee en mijn visie op het leven is niet meer dan een van vele zienswijzen. Dat het voor mij aanvoelt als waar, wil niet zeggen dat het ook echt waar is. Nondualiteit wordt ook wel de vingerwijzing naar de maan genoemd, je kunt alleen naar de waarheid wijzen maar ‘m niet grijpen. Socrates zei al ‘ik weet dat ik het niet weet’. En zelfs dat weet je niet zeker.

AN: Okee, duidelijk! Heb je trouwens Wayne Liquorman en/of Ramesh Balsekar wel eens in werkelijkheid ontmoet?
Paul: Ramesh heb ik nooit in het echt ontmoet. Met Wayne ben ik een keer wat gaan eten, erg leuke man vind ik dat. Hij heeft veel humor!

AN: Was er voor jou een verschil tussen hem en het boek, behalve het papier? Keek je tegen hem op, was ie verlicht in jou ogen,…? Of gewoon een man met een verhaal?
Paul: Ik vond het leuk hem te ontmoeten. Zijn boekje die hij onder de schuilnaam Ram Tzu schreef was voor mij de wake up call, dat maakte de ontmoeting voor mij bijzonder. Wanneer we ons afvragen of iemand verlicht is, dan zijn mijns inziens de twee grote vragen ‘wie is die iemand’ en ‘wat is verlichting’? Er is niemand, er is alleen maar energie in beweging en die energie is al verlicht. De verkramping ontstaat wanneer er identificatie is en een mens de illusie heeft iemand te zijn en controle te hebben over het leven. Maar ook dat gaat vanzelf en er is niets mis met verkramping, ook daar hoef je niet vanaf. Er zijn mensen (stukjes energie) met veel identificatie en mensen met weinig identificatie, het vindt allebei plaats. Bij veel identificatie merk je dat veel zaken direct persoonlijk worden gemaakt en er verzet is tegen dat-wat-is. Bij weinig identificatie ontstaat er rust en overgave aan dat-wat-is.

AN: Wat ik tot nu toe hier begrepen heb is dat jouw grote inzicht was: er is geen vrije wil. En vervolgens het inzicht: (…) ‘dat ook het idee dat ik een IKje ben, berust op een illusie.’ Ook verwijs je naar de eenheid van inzicht (jnana) en het hart (bhakti). Kun je hier nog wat meer uitleg geven over de werking van het hart, binnen nondualiteit?
Paul: Ja precies, ‘mijn’ weg was die van jnana. Eerst was het rationeel helder dat er geen vrije wil en geen IKje is en vervolgens is het gaan integreren. ‘Van het hoofd naar het hart.’ In het begin was het helder op rationeel niveau, alleen zodra ik in een lastige situatie belandde, tegenslag had of kritiek kreeg, dan verkrampte ik. Dan gaan de Muppets Statler en Waldorf in je hoofd overuren draaien. Je begrijpt de nondualiteit en toch verkramp je! Met heel hard nadenken en met boeken over nondualiteit op schoot, probeer je dan uit die kramp te komen. Maar dat lukt natuurlijk niet, want ongemerkt is dan het IKje aan het vechten met dat-wat-is en het IKje heeft weer de illusie de touwtjes in handen te hebben. Het proces van ontwaken levert vele grappige situaties op, door het IKje er nog steeds doorheen sijpelt. Er is op rationeel niveau wel de kennis dat er geen IK is en dat alles gaat zoals het gaat, alleen doordat dit nog niet op gevoelsniveau is geïntegreerd is er continu subtiel een IKje dat denkt toch wat invloed te kunnen uitoefenen. Tevens is er subtiel het verlangen van het IKje om van zichzelf af te komen omdat het zich goed wil voelen. Nisargadatta gaf ooit eens een mooie metafoor. Het IKje is een kokosnoot en die krijgt in z’n leven continu klappen te verduren. Op een gegeven moment heb je zoveel klappen gehad dat de kokosnoot openbarst. Op dat moment is er de overgave. Als dat gebeurt is het genade. Er is het samenvallen met het universum. Handelingen, gedachten en gevoelens gaan gewoon door, maar er zit geen verzet meer op. Het blijft niet kleven. Er is overgave aan dat wat is.

AN: ‘Er is overgave aan dat wat is.’… Is dat dan het eindstation?
Paul: Haha, ja na overgave stopt alles. Nee, na overgave gaat het leven gewoon verder, alleen met minder kramp.

AN: Kort gezegd: Advaita en/of non-dualiteit is een leven ‘met minder kramp’? Hoe zie je jezelf dan: de krampdokter?
Paul: Haha, ja de krampdokter. Nondualiteit verwijst naar het idee dat alles één is en dat alles gaat zoals het gaat. Zowel verkramping als verlichting, stress als ontspanning vinden geheel vanzelf plaats. Als er identificatie is met het IKje ontstaat al snel controlezucht, frustratie en angst. Het besef dat je die eenheid bent en dat het IKje daar een verschijning in is, maakt dat er in het lichaam/geest systeem meer rust ontstaat.

AN: Wat mij betreft een mooie afsluiting of wil jij nog wat aan het interview toevoegen? Paul: Lijkt me prima zo hoor!
AN: OK, Paul!