Jan Foudraine bij TROS Perspektief in 1993

/ doorzie

Hoe heerlijk dat gesprekken over dat wat je bent zonder dat je er over nadenkt vers en tijdloos zijn en blijven. Zie hier een gesprek van meer dan 20 jaar geleden, bij de Tros op Radio 5 door de in 2002 overleden Freek Simon met psychiater Jan Foudraine (ook bekend onder de naam Swami Deva Amrito, de naam die hij kreeg van Osho die toen nog Bhagwan Shree Rajneesh heette.. volg je het nog?) 🙂

Jan Foudraine is in dit gesprek zeer openhartig over zijn zoektocht, diepe dalen en zijn tijd in India. Ga er even voor zitten want dit gesprek van een uur is echt de moeite waard, mede door de vakkundigheid en oprechte interesse van de interviewer:

11 gedachtes over “Jan Foudraine bij TROS Perspektief in 1993”

  7. Pingback: Wie is van papier? | Joep Zander weblog

  9. Ze hebben eerder trauma”s veroorzaakt dan het tegenovergestelde gedaan. het waren meer apparaten die je symptomen en theoreen uit boekjes aanpraten. Je bent de hele draad kwijt zo neemt en houdt het je in beslag. Kreeg de indruk dat men het laatste woord wou hebben en aan gedachtebeinvloeding deed en indoctrinatie. Wanneer zij zeggen dat je een geestesziekte hebt geloven ze dit meestal ook. Al die symptomen van dat trauma werken door in je leven op onbewust niveau. Het waren armoedige spreekkamertjes en de muur was net een hok of een schuur met kale stenen met cement er tussen. het is geen comfortabele sfeervolle praktijk die persoonlijkheid en persoonlijke warmte uitstraalt maar waar mensen meer als een ding of een onpersoonlijk nummer worden behandeld. het zijn nu niet meer oudere inrichtingen waar chronisch zieken worden verpleegd maar meer woonzorgcentra met een gezamenlijke woonkamer en ieder een kamer met sanitaire voorzieningen en met hun eigen meubels. Je komt er nooit meer van los dus weet wat je doet want sommigen kunnen kort door de bocht een behandeling voorstellen waar je niet meer van los komt en waar je in blijft hangen in afhankelijkheid en krijgt problemen met concentratie en de omgeving. Het is de wereld op z”n kop en de omgekeerde wereld. Onbillijk en geen respect voor de waarheid en bejegenen je zonder menselijkheid en respect dan je beledigen en als je daar wat van zegt krijg je nog een trap na. Ze maken dat je uit de realiteit wordt gehaald in plaats van anders om. Behandelcentra en psychiatrische ziekenhuizen waren meestal verstopt in de bossen uit het zicht van de mensen en de maatschappij. Je kwam ook wel eens een exhibitionist tegen als je door het bos liep. Het is wat kat en muisspel en mensen daar houden en hun achterna gaan. Het zijn legale criminelen en zijn vaak zelf gestoord. Er viel niet mee te praten en het heeft je alleen maar hel kwaad gemaakt en krijgt nooit je recht. het is aantrekken en afstoten en het lijkt wel op een vieze enge sekte. Je bent voor je leven getekend en niemand wil je meer hebben het beinvloed je onderbewustzijn zodanig dat je er veel zelf over moet lezen wat dat teweeg heeft gebracht en dan vallen de kwartjes pas echt. Zodra je met hun in discussie gaat spreken zij je toch tegen en blijven ze aan hun standpunt vasthouden en zetten je in een team neer als een typetje of spotprent of karikatuur en laten zich hier zonder respect over uit. Zelf dure hobbies hebben en dure huizen maar de kwaliteit was misdadig. Het lijken zelf wel daders om goed te zijn. Je zou nog wel erkenning willen op dit vlak want dit is niet normaal meer. Ze brengen je eerder van je stuk af in plaats van andersom en het leeft niet meer in de realiteit waardoor je je gaat afzonderen. het lijkt wel gedrag van sadistische dadergroepen. Na dit kan er hertraumatisering optreden en een gebrek aan vertrouwen in iedereen en dat voelen ze aan en doen dat dan weer vandaar dat je niet spontaan kunt verschijnen want er zullen mensen zijn die dat telepatisch aanvoelen wat je zwakke plek is en je hier op aanvallen terwijl je denkt dat diegene het goed met je voor had of belangstelling toont maar dat is om je leeg te trekken en om je weer slachtoffer te laten worden. het lijkt alsof je chronisch in het beklaagdenbankje zit. Het zijn predatoren die je geestelijk emotioneel maatschappelijk willen leegrippen en krijgt een dergelijke reputatie dat anderen dat gaan geloven en je zelf ook nog. Angst en gebrek aan concentratie vermogen en zich willen voeden door drama. Ze willen nooit hun aandeel erkennen of aansprakelijkheid dit moet het slachtoffer nog voor z”n rekening nemen en keer op keer en als je dat niet doet beginnen ze te intimideren of te ontkennen en te gashlighten. Ik denk dat ze dit willekeurig doen en stelselmatig en weten wie ze kunnen hebben omdat sommigen toch weerloos zijn. . .

    Like

    Beantwoorden

  10. Ik luister er opnieuw naar. Prachtig! Het boek “Wie is van hout” is eigenlijk een aanrader -niettegenstaande het boek al meer dan 50 jaar oud is – voor wie in de (para)medische sector en daarbuiten werkt.

    Like

    Beantwoorden

Plaats een reactie