Wat kan het leven toch aangenaam verrassend zijn. Een tijdje terug kwam ik via facebook in contact met een man genaamd Michael Jacobs. Hij reageerde vaak kritisch op eerdere interviews die ik plaatste in de diverse fora op facebook over nondualiteit, advaita en aanverwante benamingen. Ik begon een gezonde afkeer tegen hem te krijgen, omdat het leek alsof het hem alleen maar om het commentaar geven ging. Toch zei een zacht stemmetje in mij ‘ga eens in gesprek met deze man’.
Er gingen wat berichten over en weer aan vooraf, waarbij we er eerste instantie van afzagen om samen in gesprek te gaan. Toch kwam het er ineens van. Michael blijkt een uiterst vriendelijke, intelligente en welbespraakte man te zijn die kraakhelder weet te vertellen over hoe hij, die een tijdje terug gediagnosticeerd werd met ‘het syndroom van asperger’ (een vorm van autisme), in beelden denkt en de werkelijkheid ziet.
Benieuwd naar hoe de wijsheid van deze man bij jou binnenkomt. Ik denk erover Michael nogmaals thuis uit te nodigen voor een lezing & vraaggesprek, er is ruimte voor een mens of zes, zeven om hier ook bij te zijn. Stuur me een mail op patrick@kicken.com als je hier ook bij wil zijn, ook als je een andere vorm van feedback hebt, bijvoorbeeld een vraag.
Dit gesprek in audio:
doorzie 
Heldere dialoog tot aan Michael’s kijk op Jan van Delden. Vanaf dat moment past hij zijn eerste-hulp-bij-gedachten/gevoelens-methode niet meer toe en wordt “wie” opeens “waarom”.
Daarnaast, Jan spreekt wel degelijk over “wie” met de verwijzing naar de eerste oorzaak. Idem mbt zogenaamde conflicten, in Jan’s beeldspraak: Ajax-Feijenoord.
Michael’s kritiek in deze heeft waarschijnlijk te maken met een andere visie op niemand/niet-iemand.
Enfin.
LikeLike
Het heeft grote voordelen om eerlijk, concreet en hardop te benoemen wie wij zijn. Alleen dan kunnen wij onze schrijnende armoede en onze oorlogen geheel tot oplossing brengen. Zonder wie we zijn gaat dat niet lukken. Wij zijn immers de ene en enige creatieve bron van alle tekortkomingen en tegenstellingen – denkbeeldig als ze zijn – die wij als onze wereld ervaren.
LikeLike
Ik heb erg genoten van Michaels uiteenzetting. Al is het maar omdat ik het allemaal maar net kan begrijpen. (Tijdens het luisteren;) Is er niet zoiets als het Lagerhuis van non-dualiteit? Ik zou mijn t.v. ervoor afstoffen. Heerlijke denker in ieder geval.
LikeGeliked door 1 persoon
Het verschil tussen een lagerhuis en diens tegenhanger is denkbeeldig. De vraag die verwarring snel tot oplossing brengt is niet ‘Wat begrijp ik (niet)?’ maar ‘Wie begrijpt iets (niet)?’ Spreek haar hardop uit, en ga dan door met dat waar je mee bezig was. 🙂
LikeLike
Ik kende het eigenlijk niet maar het woord decontructivisme kwam in me op. Ik Goochelzocht en kwam op architectuur en Derrida. Maar dat is amuzant geneuzel vergeleken bij het ‘doen’ van deze methode. Er lost werkelijk iets op. Heel frappant. Bedankt Michael. Voor het reageren. Groet, Gert-Jan
LikeGeliked door 1 persoon
Heel helder, heel bijzonder. Meesterlijke eenvoud.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat Michael uitspreekt komt op mij over als gefilosofeer over en getheoretiseer vanuit ideeën en denken. Vanuit intellect. Ik mis het directe spreken vanuit de kern van wie we zijn: liefde en helderheid. En daarin duidelijk zijn.
LikeLike
Bedankt voor je reactie. Iedere mens is één geheel. Als je dus soms in je beleving duidelijke uitingen van liefde en helderheid mist, dan kun je die gewoon toevoegen. Dan ontbreken ze niet meer. Bijvoorbeeld door even hardop te verklaren ‘Onmin en liefde staan niet los van elkaar’ of ‘Verward staat niet los van helder’. Dan heb de waarheid gesproken en hersteld van wie je bent. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Dat klinkt als een toverspreuk : Je voegt het gemiste verbaal toe en het is opgelost.
Daarnaast: zender en ontvanger, de ene persoon hoort en ziet het ene, de ander hoort en ziet wat anders.
Maakt het wat uit? Het zijn allemaal bewegingen in bewustzijn.
Het maakt wel uit als de verwachting anders is.
Verder een interessant gesprek. Goed gedaan Heren!
LikeLike
Dan verkoop ik jou een dreun en dan zich ik tegen je geweld staat niet los van liefde….
LikeLike
Precies deze man identificeert zich volledig aan zijn brein. Zijn idee van de kern, bron, bestaat voor mijn gevoel uit niet meer dan zijn hersenen waarmee hij alles mooi op z’n plaats beredeneert. Hij voelt niet, het bestaan van de werkelijke kern van liefde en helderheid ervaart hij dus niet.
LikeLike
We zitten in de intrinsiek dualistische materie en zijn er qua bewustzijn de gevangene van. Daardoor zijn we qua bewustzijn afgescheiden van de geest, de eenheid. Dat is de onheelheid van de mens en de reden van zijn niet aflatende zoektocht naar heelheid, naar volmaaktheid, naar verlichting, naar Zijn. Ontkennen van de dualiteit is dus ontkennen van de werkelijkheid, van onze onheelheid en daarmee van de mogelijkheid heelheid, het Zijn, te realiseren.
LikeLike
Geen materie zonder geest, Cor. Het zijn twee onafscheidelijke kanten van één medaille – zij zijn A-dvaita oftewel niet twee. Hetzelfde geldt voor de denkbeelden duaal en nonduaal. Er bestaat geen ‘onheel’ zonder heel. De ooievaar brengt deze denkbeelden die in onze mentale en emotionele verwarring tot uitdrukking komen niet naar ons toe. Wij zijn hun ene en enige bron. Door dit telkens eerlijk (hardop) te bevestigen lossen zij op.
LikeGeliked door 1 persoon
En waar zit jouw bron dan?
LikeLike
Wat vinden jullie van het taalspel en nullificatie als het ware?
LikeGeliked door 1 persoon
“Kat”, zei de muis met diens nagels in z’n buik, “er is geen afstand tussen ons, ik ben jou, jij bent mij, wij zijn één, dus het is belachelijk om langer oorlog te voeren.” “Hm”, zei de kat, “Er zijn inderdaad geen twee en ook geen dood en leven, dus maak je niet zo druk” en sloeg ‘m nog eens over de grond.
LikeLike
Door het ontkennen van een illusie (‘Er is géén afstand tussen ons’) breng je haar niet tot oplossing. Dat lukt wel als je haar hérkent en onder ogen ziet, en érkent dat ze van jou is. Ieder onderscheid is denkbeeldig, en dat geldt dus ook voor ogenschijnlijk op zichzelf staande belevingen. Zij lossen op wanneer je (pro)actief een brug slaat tussen denken en voelen. Door hardop de waarheid van verbinding uit te spreken (‘Jij bestaat niet los van mij’ of ‘Ik houd van jou’), of door ernaar te handelen (je geeft de ander een omhelzing) doorbreek je de betovering.
LikeGeliked door 1 persoon
Spelletje van het ego, niet meer en niet minder……..
LikeLike
Deze man weet niet wat voelen is past alles vanuit zijn denkwereld toe en dan klopt het voor hem…..
LikeLike
Gadverdamme, wat een vervelende kritiek van mensen op deze man. Het maakt helemaal niet uit maar wat een hoop oordelen. Je mag hierop reageren maar ik weet sowieso niets van deze materie, maar ik weet wel wat sociale vaardigheden zijn, die laat ik dan ook maar even vallen nu aangezien onder andere Eric echt een kwalletje is. Bah bah… De man redeneert vanuit zijn hersenen…tja dat is beter dan vanuit je anus. Precies zo’n engertje waardoor ik helemaal niets heb met dit wereldje. Door een een of andere vreemd algoritme raakte ik hier verzeild. Gauw weer weg hier. Dag Erik, jij ook een fijn leven.
LikeGeliked door 1 persoon