150 gedachtes over “Een stevig gesprek met filosoof Jan Bor, over de zin en onzin van nondualiteit en advaita

  1. Inderdaad! Zonder Kritische noten geen goede muziek…
    evenwel: ik zeg niet voor niets: teaching is geen waarheid, het is een verzameling pointers om zelf te ont-dekken…. Wat gezegd kan worden is perse dualistisch….
    anyway, leuk die lichtelijk opgewonden kerel

    grtjs, Hans Laurentius

    Geliked door 1 persoon

  2. Als parner van een zoekster heb ik meegeluisterd naar 232 Podcasts en veel interviews met wetende, verwijzende niet-weters. Podcast met vragen van vele ontzoekers…. die eigenlijk altijd bang waren om te ontdekken wat ze al aanvoelden. Ik ben het allemaal doorgegaan met iemand die wilde leren ontdekken in plaats van zoeken. En dan Jan Bor. De goede oude Jan Bor. Die me al erg lang bevestigd in wat er diep van binnen altijd voelbaar is. “Het is allemaal gelul. Maar erover lullen maakt het leven aangenaam…”
    Keep up the good work! En voor zover je het zelf nog niet wist Patrick: laat die Vergane Veronica Glorie los, ontkoppel je van die TMG bende en ontwikkel jezelf verder in het doorzien. Ik heb de carriere onzin op mijn 40e lachend losgelaten. Ben succesvol mislukt…. Succes met mislukken! Dan kom je jezelf tegen. Hoop je een keer te ontmoeten om hier lekker over te kwekken en te weten dat het gekwek is šŸ˜‰

    Geliked door 1 persoon

  3. Het lijkt mij dat Jan Bor terecht kritiek heeft. Wel verrast het mij dat hij uiteindelijk adviseert om “zelfstandig op zoek te gaan”.
    Waarnaar? … Er is “Niets” te vinden!

    Inderdaad spijtig dat Jan Bor terecht een aantal charlatans brandmerkt, maar niet als tegengif een U.G. (of o.a. Tony Parsons) noemt.

    Geliked door 1 persoon

  4. De uitgestoken vinger wijst naar zichzelf. Jan wil PR voor zijn nieuwe boek en wil toevallig rond het uitkomen ervan weer in het nieuws. Hij omzeilde nogal wat vragen. Opgewonden praattaal is toch iets anders dan klare taal? Tuurlijk gaan er nu weer mensen achter hem aan hollen. We dolen toch maar wat rond tussen geboorte en dood en rusten soms even uit tijdens een filosofische, theologische, psychiatrische, politiek-religieuze stoelendans.

    Geliked door 1 persoon

  5. Filosofen filosoferen. Ze ontwikkelen mĆ³gelijke theorieĆ«n voor zaken die ze nog onverklaard achten. Zo waren er filosofen die filosofeerden dat de aarde plat was. En anderen die filosofeerden dat de zon om de aarde zou draaien. Totdat we door voortschrijdend inzicht zeker wisten dat de filosofen ernaast zaten.
    Meneer Bor heeft ā€™n grote aversie tegen zeker weten. En daarin is hij verdomde zeker.
    Omdat Bor ā€™t inzicht van non-dualiteit zelf nog niet heeft ontdekt, weet hij zeker dat het ridicule onzin is. En noemt hij gerealiseerden charlatans die handelen uit eigenbelang. Alsof je Einstein voor gek verklaart omdat je zā€™n relativiteitstheorie niet begrijpt.
    ā€œJe moet het zĆØlf doen.ā€ roept Bor bij herhaling. Exact wat elke non-dualiteitleraar ook zegt. De leraar is slechts ā€™n richtingaanwijzer.
    Maar ik snap Bors antipathie wel, want non-diualiteit laat namelijk geen spaan heel van filosofie.
    En als Jan Bor ā€™t zou snappen, zou ie definitief zonder werk zitten. En met al zā€™n ā€œOnzenā€-boeken blijven zitten. Over eigenbelang gesproken.

    Geliked door 1 persoon

  6. Jan houdt niet van contradicties in de filosofie en beweert dat hij ontdekt heeft ā€˜nietsā€™ te weten. Wat hij dan toch weer wel zeker lijkt te weten is, dat je als zoeker alle leraren bij het grof vuil moet zetten ā€¦ ā˜ŗ

    Geliked door 1 persoon

  7. Hans Wijsneus
    Vraag me af hoe iemand het lef heeft om in zo’n bijeenkomst voor een groep mensen te gaan zitten en zich voor te doen alsof hij iets byzonders is of weet.
    Het mysterie ligt in de intensiteit van gevoelens, daar hoor ik ze nooit over praten.

    Geliked door 1 persoon

  8. Wat men ervaart vanuit bewustzijn kan men nu eenmaal nooit de goede woorden voor vinden……Zodra men ergens woorden aan geeft is namelijk de denker alweer in ons actief die er dan mee op de loop gaat…….Non dualiteit kun je namelijk nooit van iemand aannemen het is geen kennis maar ervaring en dat zal je alleen zelf kunnen ontdekken…….

    Geliked door 1 persoon

  9. Toch lijkt het net alsof (bij mij) in Ć©Ć©n klap die hele (13 jaar) durende zoektocht is verdampt. Ik moet dit zelf de komende tijd nog ff checken, maar zo voelt het wel. Heel gek. Alsof er jarenlang van Ć©Ć©n kant ergens tegenaan werd getrapt, dat dat dan los komt te zitten maar dan van exact de andere kant een enorme trap nodig heeft om los te laten. Heel apart. Om met Patrick’s laatste woorden te spreken ‘Ik moet hier even van bijkomen’. Duizendmaal dank Patrick:)

    Geliked door 1 persoon

  10. Is al dat gezoek naar spirituele verlichting/eenheid in principe niet een zoektocht naar de eerste eenheid tussen moeder en kind. Als je eenmaal ontdekt hebt dat je geen veilige hechting hebt gehad in de eerste levensjaren dan blijf je zoeken naar die eenheid. Door bv de niet bevredigende behoeften te projecteren in relaties met anderen denk je onbewust alsnog het gevoel van leegte/gemis te kunnen compenseren. En/of je wordt emotioneel afhankelijk van bv spirituele leiders die eenheid beloven en je verlossen van dat lijden, niet beseffend dat je nog steeds op zoek bent naar de harmonie/eenheid tussen moeder/kind wat je hebt ontbeerd. Eenmaal bewust geworden van dat feit, kun je alles wat het leven IS ,goed en kwaad, in jezelf gaan accepteren. en is de zoektocht voorbij.

    Geliked door 1 persoon

    • Catharina, dat kan inderdaad het begin zijn van een ‘zoektocht’ …….Maar het overstijgt uiteindelijk de eenheid tussen moeder en kind die je dacht te ‘missen’. Want je bent al die tijd al deel van totale eenheid/ bewustzijn. Alleen ben je de herinnering eraan in de loop van de aardse opvoeding kwijtgeraakt omdat er ego is ontstaan. Dat ego waant zich afgescheiden van zijn omgeving en daar is het ‘lijden’ en gevoel van gemis uiteindelijk ontstaan. Althans dat is mijn ervaring.

      Geliked door 1 persoon

  11. Eric, dat dacht ik voorheen ook en waarom dacht ik dat? Omdat ik dat in filosofische/spirituele boeken gelezen had en van spirituele “leiders” gehoord had. Maar hoe kun je zoiets zeker weten; door zelf te ervaren inderdaad. Ik denk dat als de zoektocht stopt nadat je je tranen hebt vergoten omtrent de onveilige hechting/oertrauma en je weer “vrij” met alle ups en downs in het leven kunt staan, dat je het antwoordt weet. Mocht je daarna nog behoeften/ervaringen krijgen ivm het overstijgen van de eenheid tussen moeder en kind die in de spirituele kringen op een heel andere dimensie liggen, dan is dat naar mijn idee overvloed daar hoef je niet naar te zoeken, dat krijg je als toegift , zeg maar” als de kers op de taart”. Daar heb je naar mijn mening dan ook geen filosoof of spiritueel “leider” meer voor nodig.

    Geliked door 1 persoon

  12. Jan Bor heeft zichzelf niet verwerkelijkt en vindt de werkelijkheid maar ‘een mysterie’. Hij zegt telkens opnieuw dat hij ‘het’ niet weet en hij gaat daar zelfs prat op. Hij klampt zich vast aan zijn geloof in een scheiding tussen zichzelf en zijn omgeving, en tussen zijn eigen mening en die van anderen. Ook maakt hij een discriminerend onderscheid tussen innerlijk en uiterlijk; tussen vrijheid en afhankelijkheid; tussen binnen en buiten; tussen ego en zelf; tussen oppervlakkig en diep; tussen vorm en leegte; tussen passie en een gebrek daaraan; betrokkenheid en onbetrokkenheid; tussen zoeken en vinden; tussen zin en onzin.

    Hij hoopt dat het gelĆ³Ć³f in zulke afscheidingen hem uiteindelijk tot ‘een diepe vrijheidā€™ zal leiden, maar volgens mij weerhoudt het hem er juist van, te ontdekken wie hij zelf is en wie wij allemaal zijn. Zijn idee dat er ‘geen boodschap’ bestaat berust dan ook op een tragisch misverstand. Er is geen apĆ”rte boodschap. Anders gezegd: de boodschap van Jan Bor verschilt niet wezenlijk van de boodschap van een zingend vogeltje, een kwakende kikker, of een vallend rotsblok. DĆ”t is de verlichtende, bevrijdende boodschap die Jan Bor nog niet heeft ontvangen. šŸ˜‰

    Geliked door 1 persoon

      • Je kunt niet ‘vanuit’ iets reageren, Eric. Bij het nauwkeurig luisteren naar het interview valt het me op dat JB gelooft in afscheiding – en dat is echt een hindernis als je wilt ontdekken wie je bent. šŸ˜‰

        Like

      • Als je wilt ontdekken wie je bent zul je ook je ‘valkuilen’ mogen doorzien…Je kunt wel degelijk reageren vanuit verschillende lagen….De grootste valkuil is die van het ego die niet werkelijk bestaat maar een vaak geconditioneerde gedachte is die zich opdringt en waarin je mee kunt gaan en vanuit reageren of het zien en laten voor wat het is….Als de mens ‘strijd’ of vanuit afgescheiden zijn reageert en zelfs over verlicht zijn praat is dat nooit vanuit puur bewustzijn.

        Geliked door 1 persoon

  13. Ook de idee van een ‘puur’ bewustzijn is gebaseerd op het geloof in meer dan Ć©Ć©n werkelijkheid, Eric. Als ego ‘niet werkelijk bestaat’, waarom praat je er dan over? Kennelijk geloof je dat je er naast jou nĆ³g een aparte, afzonderlijke Eric is. Ik denk dat je – net als Jan Bor overigens – ontkent dat je zĆ©lf de bron bent van je gedachten. Als je daarmee ophoudt, biedt Advaita uitkomst – want alle schijnbaar tegenstrijdige denkbeelden (licht en donker; goed en fout; positief en negatief; subjectief en objectief; leraar en leerling; harmonie en chaos, etc.) kun je daarmee snel en eenvoudig tot oplossing brengen. šŸ˜‰

    Geliked door 1 persoon

    • Ik ben niet mijn gedachten…….Ik heb gedachten……..Ik ben niet mijn ego……Ik heb een ego…….Ik ben niet Eric……Ik heb slechts de naam Eric…..Non dualiteit zou niet bestaan als er geen dualiteit ervaren zou worden…..Dualiteit wordt ervaren binnen de Non-dualiteit….Ik ontken nergens dat ik gedachten ervaar met als groot verschil dat ik die gedachten niet ben het zijn slechts voorbijgaande ervaringen….Net zoals ik Mijzelf als Eric ervaar binnen bewustzijn……Maar in werkelijkheid ben ik eenheid….Een van de druppels in de grote zee…

      Like

  14. Het gaat er niet om, te ontdekken wat je hebt, maar wie je bĆ©nt. Als je dat wilt ontdekken – maar alleen in dat geval – dan kun je schijnbaar onoplosbare dualistische vraagstukken van het type ‘Wat is het verschil tussen mij en mijn naam’ en ‘Wat is het verschil tussen dualiteit en non-dualiteit’ in de dagelijkse praktijk eenvoudig oplossen. Namelijk, door hardop te zeggen “Mijn naam en ik zijn niet twee” en “Dualiteit en non-dualiteit zijn niet twee”. Dat is tenminste mijn ervaring. Dan vind je op iedere vraag een antwoord, voor elk probleem een oplossing. šŸ™‚

    Like

  15. Uit eigen ervaring en uit gesprekken met anderen weet ik, dat je de leer van ‘niet twee’ alleen zult toepassen als je Ć©cht geĆÆnteresseerd bent te ontdekken wie je bent. Anders blijft het inderdaad maar theorie, oftewel ‘gelul in de ruimte’. Op vragen in het interview hierboven antwoordt Jan Bor verschillende keren duidelijk ‘Ik weet het niet’ – omdat hij zijn theorie en zijn praktische belevingen gescheiden van elkaar bewaart. šŸ˜¦

    Geliked door 1 persoon

  16. Net als Jan Bor geef je veel geschreeuw maar weinig wol, Eric. Ik vermoedde het al – jij en hij willen niet echt ontdekken wie je bent. Het erge is, dat je dat ontkent en voor jezelf verborgen houdt. Zo schiet het niet op. šŸ˜¦

    Geliked door 1 persoon

  17. Hoe legitiem je gedachten over jezelf en de denkbeeldige figuur die je ego noemt ook zijn, je hebt er in de praktijk niets aan zolang je blijft ontkennen dat je ze zelf produceert, Eric.

    Geliked door 1 persoon

      • Volgens de leer van Advaita (‘niet twee’) zijn de gever en de ontvanger niet gescheiden van elkaar, Eric. Hetzelfde geldt ook voor de producent en zijn productie; en voor de kiezer en zijn keuze. Mij neem je niet in de maling. šŸ˜‰

        Geliked door 1 persoon

      • Niets is gescheiden van elkaar dat klopt inderdaad……U ervaart echter wel een afgescheidenheid van mij….Hoe verklaart u dat dan. U bent verlicht en ik onwetend?! Je hebt niets aan de kennis van advaita als je niet het geheel ervaren hebt. Die ervaring is niet wat u aan kennis tot u neemt. Die ervaring zult u mogen doorleven en doorvoelen….Als het blijft hangen in het hoofd is het niet meer als aangenomen kennis. Dan neemt u alleen uzelf in de maling.

        Geliked door 1 persoon

  18. Je kunt niet eerst zeggen ‘ik produceer niks, ik ben slechts de ontvanger’ en dat vervolgens weer ontkennen, Eric. Je kunt Advaita alleen leren door het op je eigen dagelijkse ervaringen en inzichten toe te passen, zodat je ze allemaal oplost en verwijdert, waardoor je ontdekt wie je werkelijk bent. Ik kan je uit ervaring zeggen dat daar jaren overheen kunnen gaan. šŸ˜‰

    Geliked door 1 persoon

    • Vermoeiend om steeds het gevoel te moeten krijgen dat ik ergens van overtuigd moet worden wat u alleen DENKT te weten…..Ik heb al teveel energie gestoken in een discussie die tot niets lijdt…..Behalve twee ego’s die vanuit dualiteit over Non- Dualiteit discussieren…..Fijne Kerstdagen verder.

      Like

  19. Ik bemoeide me met uw commentaar op Jan Bor. Ik kan alleen maar concluderen dat ik ipv me op mijzelf te blijven richten het gevoel wat dat in me oproep te gaan doorleven,het ging projecteren via de discussie naar u. Terwijl ik dat gevoel had mogen ervaren en zien waar het me raakte. Heel de discussie die tussen ons ontstond mondde voor mij uit in een strijd om gelijk als ik terug lees…..Het ga u goed…..Ik kan me alleen maar op mezelf richten…..Dank u voor deze ervaring.

    Like

  20. Volgens Advaita zijn jij en ik ‘niet twee’, dus jouw kritiek op mij geldt voor jou. In het interview hierboven veroordeelt ook Jan Bor zijn omgeving – zo creĆ«ert hij telkens een denkbeeldige afstand en scheiding tussen zichzelf en zijn beleving. Wat je ontkent of opzij duwt kun je vervolgens niet weten, daarom zegt hij vaak “Ik weet het niet”. Gelukkig zijn erkennen en ontkennen ‘niet twee’, en als je dat hardop zegt lost die dualiteit op. Denkbeeldige blokkades zijn namelijk niet bestand tegen het uitspreken van de non-duale waarheid – zo kun je ze in de alledaagse praktijk oplossen. In de ruimte die daardoor ontstaat kun je – na verloop van tijd – ontdekken wie je bent. šŸ˜‰

    Like

  21. Pingback: Vous allez tout savoir, maxqubit | Encounters with Reality

    • Uit het formaat van de woorden ‘eenheid’ en ‘tweeheid’ kun je aflezen dat het om begrippen gaat die weliswaar afgeleid zijn van de telwoorden ‘Ć©Ć©n’ en ‘twee’, maar verder geen op zichzelf staande betekenis hebben. Als ‘eenheid’ en ‘tweeheid’ mĆ©Ć©r dan beeldspraak waren, dan zouden we ook de begrippen ‘vijfheid’ en ‘duizendheid’ gebruiken. Conclusie: ‘eenheid’ communiceert niet, want ‘eenheid’ is slechts een metafoor. Nergens in het universum kun je ‘eenheid’ of ‘tweeheid’ vinden – het is een sprookje. šŸ™‚

      Like

      • Overal waar ik op “beantwoorden” klik krijg ik te zien: “Laat een reactie achter bij Zwerver”

        @Michael Jacobs: Dank voor je informatie. Wat ik onder eenheid versta is alles wat bewustzijn heeft. Wij communiceren met elkaar om wat over de ander en jezelf te weten te komen. Eenheid zie ik als een persoonlijke innerlijke ervaring die optreedt zodra al jouw droomlagen zijn vernietigd en je een bepaalde bewustzijnsgroei hebt doorgemaakt. De afscheiding tussen jou en andere mensen is voorgoed verdwenen vanuit jouw bewustzijns perspectief. Een ander welke zich nog identificeert met het ego ervaart dit niet. Daar is groei en ontwikkeling voor nodig. Je komt vervolgens tot het besef dat je altijd eenheid geweest bent maar dat je vast zat in de dualiteit. Of Ć©Ć©nheid nu wel of niet communiceert laat ik even in het midden. Ik snap je gedachtegang waarbij ik het zou willen aanvullen met de volgende vraag:
        Als we communiceren heeft er dan uberhaubt communicatie plaatsgevonden?

        Wat mij betreft is tweeheid een sprookje waar je in geloofd zolang je tweeheid ervaart en kunnen wij ons niet ontdoen van eenheid en bijbehorende wetten. Alhoewel het ego ten alle tijde dit zal proberen te ontkennen.

        @Zwerver: Ik zie eenheid als een innerlijke ervaring die optreedt in je bewustzijn als Ć©Ć©n van de laatste fases in je spirituele ontwikkeling. Jezelf als afgescheiden persoon zien is een zeer diepgaande illusie waar je steeds bewuster van wordt dat je je al die tijd afgescheiden hebt gevoeld naarmate je ontwikkeling vordert. Het Ć©Ć©n is overigens niet beter dan het ander. Je ziet slechts een andere realiteit en hebt toegang tot hogere waarheden en kennis.

        Like

      • ‘De’ dualiteit en ‘de’ non-dualiteit bestaan allebei niet. Het zijn abstracties, taalkundige begrippen die wij zelf bedenken en die elkaar definiĆ«ren. Je kunt ze niet aanraken, proeven, zien, voelen of beleven. Het enige wat je ervan kunt zeggen is dat er zonder dualiteit geen non-dualiteit is, en vice versa. Net als met klein en groot; licht en donker; jong en oud; veel en weinig.

        Geliked door 1 persoon

  22. Leuk al dat ‘theoretisch’ geklets maar geen mens die eenheid continu ervaart…..We leven in een wereld die een sprookje lijkt ze zijn maar beleven het toch lang niet altijd zo……Waar ik wel steeds bij uitkom is dat niets in mijn leven als mens werkelijk belangrijk is, ik hoef alleen maar te ervaren….

    Geliked door 1 persoon

  23. Overal waar ik op “beantwoorden” klik krijg ik te zien: “Laat een reactie achter bij Zwerver”

    @Michael Jacobs: Dank voor je informatie. Wat ik onder eenheid versta is alles wat bewustzijn heeft. Wij communiceren met elkaar om wat over de ander en jezelf te weten te komen. Eenheid zie ik als een persoonlijke innerlijke ervaring die optreedt zodra al jouw droomlagen zijn vernietigd en je een bepaalde bewustzijnsgroei hebt doorgemaakt. De afscheiding tussen jou en andere mensen is voorgoed verdwenen vanuit jouw bewustzijns perspectief. Een ander welke zich nog identificeert met het ego ervaart dit niet. Daar is groei en ontwikkeling voor nodig. Je komt vervolgens tot het besef dat je altijd eenheid geweest bent maar dat je vast zat in de dualiteit. Of Ć©Ć©nheid nu wel of niet communiceert laat ik even in het midden. Ik snap je gedachtegang waarbij ik het zou willen aanvullen met de volgende vraag:
    Als we communiceren heeft er dan uberhaubt communicatie plaatsgevonden?

    Wat mij betreft is tweeheid een sprookje waar je in geloofd zolang je tweeheid ervaart en kunnen wij ons niet ontdoen van eenheid en bijbehorende wetten. Alhoewel het ego ten alle tijde dit zal proberen te ontkennen.

    @Zwerver: Ik zie eenheid als een innerlijke ervaring die optreedt in je bewustzijn als Ć©Ć©n van de laatste fases in je spirituele ontwikkeling. Jezelf als afgescheiden persoon zien is een zeer diepgaande illusie waar je steeds bewuster van wordt dat je je al die tijd afgescheiden hebt gevoeld naarmate je ontwikkeling vordert. Het Ć©Ć©n is overigens niet beter dan het ander. Je ziet slechts een andere realiteit en hebt toegang tot hogere waarheden en kennis. En als aanvulling: Permanent ervaren dat alles wat je voorheen nodig had van de buitenwereld al in jezelf aanwezig is waardoor je alles en niets tegelijk bent geworden.

    Geliked door 1 persoon

    • Het Sanskriet woord A-dvaita betekent ‘niet twee’. De Nederlandse vertaling ‘non-dualiteit’ is ongelukkig gekozen en misleidend, want zij wekt de indruk dat het niet slechts om een aanwijzing zou gaan, maar om een concreet verschijnsel. In feite geldt dat voor ieder woord, en je kunt het vooral bij samenstellingen duidelijk zien. Termen als be-wust-zijn, gezond-heid, ont-wikkel-ing, ziek-te, werkelijk-heid, een-heid, af-scheid-ing, be-grip, identi-teit, ge-dacht-e en ge-voel, zijn beeldspraak. Ze hebben geen eigen, aparte substantie. Ze verwijzen slechts naar degene die ze gebruikt, en tonen hem welke illusies hij er op na houdt. Door je ideeĆ«n eerlijk onder ogen te zien, en door (hardop) te erkennen dat je zelf bedenkt, verliezen ze hun hypnotiserende macht over je. Hierdoor word je wakker uit je fantasieĆ«n en vallen ze weg. Dan beleef je geluk, want dan zie je jezelf in alles en in iedereen terug. De wereld is dan je spiegel en je ziet en beleeft steeds jezelf. Dan heb je geen grenzen en zorgen meer. šŸ™‚

      Like

    • @MichaĆ«l Nobbe….Klopt……Maar je zult dit nooit blijvend ervaren….Steeds komen er weer zaken voorbij die je hoe kort ook, hieruit halen. Wie dat ontkent heeft een ‘verlicht’ ego..

      Like

    • ….Het ervaren van Ć©Ć©nheid is voor mij het hebben van een geluksgevoel ondanks de situatie waarin ik me bevind….Even helemaal vrij zijn van beperkende gedachten en me Ć©Ć©n voelen met al wat is…..

      Like

    • MichaĆ«l Nobbe
      24 MEI 2016 OM 19:29

      Er is de innerlijke ervaring en er is de mentale ervaring. Pas bij het ZIEN van de lege spiegel ontstaat zowel de innerlijke ervaring als de mentale ervaring. Ego kan uit zijn aard alleen maar ego ZIEN.

      Nu kan iemand mentaal wel de materie doorzien, maar dan blijft het louter een dingetje in je hoofd.

      Tweeheid echter is geen sprookje. Met ego doorzien is het verhaal niet af. De lege spiegel geeft ook inzicht in je eigen geest. Geest kan niet anders dan tweeheid zien. Dat is zijn aard. Geest ziet alles in polariteiten. Dat blijft ook zo als je de lege spiegel hebt gezien. Wie wonderen verwacht van zijn eigen geest, die komt of bedrogen uit of die creƫert een nieuw sprookje.

      Alles draait om ZIEN. Alles verschijnt in bewustzijn. En dat wat er in bewustzijn verschijnt (de verschijnselen) kunnen niet anders dan duaal zijn. Iets wat geen polariteiten kent is dan ook geen verschijnsel. Wat er dus gebeurd is dat er een compleet nieuwe wereld aan je verschijnt.

      Ik lees hier over het doorzien van de ik-illusie. Dat is niet juist omschreven. Het IK blijft gewoon en is geen illusie. De illusie bestaat er uit dat aan IK eigenschappen (polariteiten) worden toegeschreven. Het IK blijkt geen polariteiten te kennen. En dat wat wel polariteiten kent (de dualiteit) blijkt zich volgens bepaalde regels te voltrekken. Daarom vond ik de quote ā€žEenheid communiceert in tweeheid om zichzelf te leren kennenā€ ook treffend. Zonder dualiteit (geest) is er niets om in bewustzijn te verschijnen. Zo leert IK zichzelf kennen via de andere IK-KEN. Die vervolgens helemaal geen andere IK-KEN blijken te zijn. Buiten IK is er niemand in het universumā€¦..

      Like

      • Ik of ego ‘leeft’ in slechts in onze geest…….Met het doorzien van de ‘IK’ illusie’ bedoeld men dat wat we ervaren vanuit onze geest/ mind/ hoofd niet meer als gedachtes zijn……..Net zoals alles vanuit de ‘IK” beleving slechts een gedachte is….Maar wat zijn gedachtes?.En maken we zelf die gedachtes of verschijnen ze in onze geest? Er is namelijk een wezenlijk verschil tussen helder praktisch nadenken of het hebben van gedachtes….Als we als mens denken onze gedachtes te zijn door ze voor ons te laten bepalen worden we dus die gedachtes….En dat is de “IK” illusie.

        Like

  24. @Michael Jacobs: Mooi om te lezen hoe je over het woord non-dualiteit denkt. Ik (voor zoverre er sprake is van een ik) ben van mening dat je pas bewust kunt begrijpen wat het duale en non duale betekent als je hiermee in je groei in aanraking bent gekomen waarbij ik groei een wat ongelukkige woordkeuze vind maar even niet weet dit anders te omschrijven. Je kunt er veel over lezen maar zonder dat dit permanent in je bewustzijn zit blijft het gissen. Je moet het ervaren.

    Als je zo redeneert en tegen de woorden aankijkt bestaan ze eigenlijk uit losse letters die woorden vormen en die door eenheid begrepen kan worden. Als we het hebben over gezondheid weten we allemaal wat we hier onder verstaan.

    Je zegt dat de dualiteit en de non-dualiteit niet bestaan waarom noem je ze dan? Ze bestaan toch al? daar gaat dit hele topic over. Als je iemand tegenkomt die in dualiteit vastzit dan voel je dit toch aan? en maakt het je bewust dat hij of zei nog niet zo ver is. Er vanuit gaande dat je dit zelf overstegen bent.

    Wat betreft klein en groot; licht en donker etc is afhankelijk van het referentiekader. Van NL naar Australiƫ is een grote afstand hier op aarde. Echter blijft er van het woordje groot niks meer over als je het hebt over b.v. lichtjaren. Alles moet in perspectief worden gezien.

    Je komt op een gegeven moment op een punt waarbij je een ander (met zelfde ontwikkeling) als het ware niet meer kunt absorberen. Je kijkt elkaar dan recht in de ogen (ziel tot ziel) en zegt: Hey wat jij kan dat kan ik ook. We hebben beide onze eigen waarheid gerealiseerd, we zijn onbegrensd, ongeremd en kunnen onbeperkt communiceren.

    @Eric: Ik ben het met je eens dat je eenheid nooit blijvend kunt ervaren. Je zult steeds in situaties terecht komen waarbij je weer even op je plek wordt gezet en je je afgescheiden gaat voelen. Echter zullen deze situaties zich steeds minder gaan voordoen net zoals de duur en intensiteit ervan.

    Ik zit wel al enkele jaren met een bepaalde vraag: Kun je 100% egoloos zijn? Zoals ik nu naar mijzelf kijk is ego zeer klein gemaakt/dood? Ik heb wel eens gelezen dat iemand die egoloos is niet voor zichzelf zou kunnen zorgen, wat dan weer de indruk wekt dat het mogelijk is om egoloos te worden. Tenslotte zou je anders niet kunnen melden dat je niet meer voor jezelf zou kunnen zorgen.

    Mooie zin over Ć©Ć©nheid en geluksgevoel en daar kan ik mij volledig in vinden en erg herkenbaar. Meegaan in de stroom van het leven en je over geven aan wat er zich in het nu aanbiedt. Een staat van ZIJN en vanzelfsprekendheid waarbij je geen weerstanden meer ervaart en je weet dat niemand je geluksgevoelens kan afnemen.

    Je kunt een gedachte inderdaad hebben maar wees je ervan bewust dat het enkel een gedachte is. Een gedachte is maar tijdelijk, het komt en verdwijnt ook weer. Je bent je gedachte niet maar je kunt je gedachtes wel observeren en er niet mee identificeren.

    Iemand die een hekel heeft aan zijn ego heeft een hekel aan zichzelf.. Hoe denk jij over het hebben van een zelfloos bewustzijn waarbij er geen IK besef meer zou zijn? Zoals ik mijzelf nu ervaar kan ik het hebben van zelfloosheid zeker plaatsen waarbij er mogelijk nog een zeer klein IK besef is.

    @Zwerver: “Ego kan uit zijn aard alleen maar ego zien” Ik probeer te begrijpen wat je hiermee duidelijk probeert te maken. Het onbegrensde kan toch ook alleen maar het onbegrensde zien? Iemand die vanuit de kern/ziel leeft ervaart de ander toch ook zo. zonder dat die ander vanuit zijn of haar kern leeft.

    Mentaal de materie kunnen doorzien maar ook permanent hiervan onthecht te zijn zijn twee verschillende dingen, waarbij dit laatste een pijnlijk proces kan zijn. (gebaseerd op eigen ervaring)

    Interessant stukje over de geest wat je beschrijft waarop ik graag zou willen weten of we de geest zijn? We zijn niet het ego, niet onze gedachtes en emoties maar wat wel? de geest? grenzeloos bewustzijn? Ik heb te weinig kennis van de geest maar zoals ik mijzelf nu ervaar zou ik iets moeten zijn wat zich vlak achter de ogen bevind m.a.w. je kunt je eigen ogen als het ware nog observeren.

    Je zegt: Buiten IK is er niemand in het universum. Bedoel je niet te zeggen: Buiten IK is er niemand in MIJN universum? Waarop ik graag zou willen toevoegen: We zijn alles en niets tegelijk.

    Het zou overigens mooi zijn als we de stap kunnen maken van theorie naar persoonlijke praktijk ervaringen maar dat komt wellicht weer wat te dichtbij en kan mij voorstellen dat je zoiets ook niet openbaar neerzet.

    Bedankt voor jullie inzichten en de gedachtewisselingen tot zover!

    Like

    • @MichaĆ«l Nobbe, Egoloos kun je niet worden want het ego is uiteindelijk ook niet meer als een gedachte en gedachtes uitschakelen is onmogelijk…Wat wel kan is dat je minder in de valkuil trapt van je ego ( gedachtes ) door je er niet door te laten bepalen en je er dus niet mee te identificeren, wat jij in je reactie ook al aangaf. Het lijden van de mens bestaat uiteindelijk enkel uit gedachtes die ze voor werkelijkheid houden. Het spiritueel ‘groeien’ van de mens bestaat dus uit het ontdekken wat hij/zij werkelijk is door te onderzoeken en te ervaren wat die gedachtes nu werkelijk inhouden. Inzicht verwerven. We hoeven niks aan te leren en dat zou ook nooit werken want dan wordt het een kunstje.We hoeven enkel te laten door te vertrouwen om steeds weer het Eenheidsgevoel te ervaren.Wat op velen manier omschreven wordt zoals geluk, liefde, vrede. Mij lijkt het ook wel fijn om wat eigen ervaringen te delen met elkaar maar dat is niet de bedoeling van deze site. Als je interesse hebt voel je vrij om me te mailen eslegte@hotmail.com
      In ieder geval bedankt voor wat je hebt gedeeld het is helder en herkenbaar.

      Like

  25. Michaƫl Nobbe
    25 MEI 2016 OM 19:51

    Wat ik bedoel met ego kan uit zijn aard alleen maar ego zien, is dat wat we ego noemen een spiegeling is. Ego A reageert op ego B en uit de reflectie wordt opgemaakt dat men een afgescheiden entiteit is. Vaak voortkomend uit ego-emoties. Jaloers op iemand zijn kan alleen als je daadwerkelijk veronderstelt dat er iemand anders is. Ego zit dus niet alleen in je hoofd, maar in je hele ‘zijnā€™.

    Er wordt wel eens beweerd dat ego een illusie is. Maar vanuit de ego-toestand heb je niks aan die bewering. Feitelijk is er dus sprake van toestanden: de ego-toestand en de ego-loze toestand. Iemand die beweert egoloos te ZIJN beperkt zich dus tot de mentale (ego-loze) toestand. Dan betreedt je een nieuw geloof. Dan wordt het geloof in ego verruild voor het geloof in egoloos.

    Voor verdere verdieping in de materie is kennis van de geest noodzakelijk. Dit kan vanaf het moment dat de persoon in staat is om gewaar te zijn zonder dat er een onderwerp is in zijn geest waar de persoon bewust van is. Dan wordt van binnen uit geZIEN wat bewustzijn is en dat de geest degene is die de verschijnselen laat verschijnen in bewustzijn.

    Bestudering van de geest kan de mens dan verder brengen. De geest communiceert in tweeheid (anders zou er niks verschijnen in bewustzijn) maar is in zijn intrinsieke aard ook non-duaal.

    Nee, ik bedoel niet te zeggen: Buiten IK is er niemand in MIJN universum. In het gehele Universum is maar 1 IK. En met dat Universum bedoel ik uiteraard ook alle andere 7 miljard mensen. We zijn idd alles en niets tegelijk. Mentaal kan dit niet begrepen worden, dus voor het begrip dienen we in ons zelf te zoeken. Uiteindelijk blijft het IK altijd. Maar dan zonder identificatie. Behoudens 1 uitzondering. En dat is Liefde. (Je kunt dus zeggen dat je zowel IK als Liefde bent)

    En dan ga ik nog even terug naar de geest: deze ziet uit zijn aard alles in tweeheid. De begrippen IK en Liefde kan niet door de geest begrepen worden. Omdat IK en Liefde niet duaal zijn, zij kennen geen polariteiten. Uitgezonderd de ego-mens, die ziet overal IK-polariteiten.

    Like

      • @Eric Er zijn voor zover ik weet nog geen andere levensvormen ontdekt buiten onze aarde. Als je praat over het universum kun je het ook hebben over meerdere universums die samen een multiversum zouden kunnen vormen. Net zoals je praat over ons cluster waar we ons in bevinden. Dit cluster is weer onderdeel van een super cluster en zo kun je steeds verder uitzoomen. Laten we ons niet beperken šŸ™‚

        Ik reageer vanavond even op de rest wat beschreven is.

        Like

Plaats een reactie